موسسه سنین CNIN Institute

اپیدمیولوژی سرطان روده بزرگ (کولورکتال)

Large Bowel (Colorectal) Cancer Epidemiology


 

اپیدمیولوژی سرطان روده بزرگ در جهان:

سرطان كولوركتال، نسبتاً شيوع بالايى دارد و در ايالات متحده، ساليانه تا ١٣٥/٠٠٠ مورد آن تشخيص داده مى شود. همانند بسيارى سرطان هاى ديگر، اين سرطان نيز معمولاً در سنين بالاى ٥٠ سال بروز كرده و با افزايش سن اين ريسك افزايش مى يابد. هر چند تشخيص اين سرطان در مراحل اوليه ممكن است، اما بسيارى مردم، چون خجالت كشيده و يا از علايم بيمارى خود وحشت دارند، با تاخير در جستجوى معالجه بر مى آيند.

 

"برای دستیابی سریع به اپیدمیولوژی سرطان ها در کشورهای سراسر جهان اینجا کلیک نمایید."

"اگر سوالی دارید، بپرسید."

 


منبع: WebMD Medical Reference Reviewed by Minesh Khatri ,MD on October 20,2016
مترجم: نادر قطمیری، کارشناس زبان انگلیسی
بازبینی: سید سعید کسایی، فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی

 

اپیدمیولوژی سرطان روده بزرگ در ایران:

سرطان کولورکتال زمانی رخ می‌دهد که گسترش سلول‌های سرطانی در بخشی از روده بزرگ اتفاق افتد. ازنظر آناتومی روده بزرگ شامل کولون و رکتوم است که طول کولون 180 سانتی‌متر و طول رکتوم بین 15 تا 25 سانتی‌متر می‌باشد. اگر گسترش سلول‌های سرطانی در بخش رکتوم باشد به آن سرطان رکتوم و اگر در قسمت کولون باشد به آن سرطان کولون گویند(1). بررسی اطلاعات بروز و شیوع سرطان‌ها در ایران طی سال‌های 1365 تا 1375 بیانگر افزایش سرطان کولورکتال بوده است، به طوری‌ که این سرطان در ایران از رتبه 9 در بین ده سرطان شایع به رتبه 5 صعود کرده است و در حال حاضر یکی از شایع‌ترین سرطان‌های دستگاه گوارش در ایران سرطان کولورکتال است که ازنظر بروز در مردان ایرانی رتبه سوم و در زنان ایرانی رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است(2, 3). میزان بروز استاندارد سرطان کولورکتال در ایران 7 مورد در هر صد هزار نفر گزارش‌شده است و چهارمین سرطان شایع ایران است. این سرطان با مرگ ومیر حدود 2 نفر در 100،000 نفر تقریباً 13% از مرگ‌ ناشی از سرطان‌های گوارش و 5% از مرگ‌ ناشی از علل غیر از حوادث در ایران را شامل می‌گردد. بروز سرطان کولورکتال در دنیا در سنین زیر 40 سال شایع نیست اما در ایران 17 درصد از بیماران در زمان تشخیص سرطان، کمتر از 40 سال سن دارند(4).

در ایران بسیاری از مناطق شمالی مانند استان گلستان و مازندران در معرض خطر بالای این سرطان هستند؛ درحالی‌که مناطق مرکزی و جنوبی در معرض خطر کمتری هستند(5). در مطالعه‌ای در استان یزد میزان بقای یک، پنج و ده‌ساله به ترتیب 70%، 50% و 40% بود. در این مطالعه میزان بقای طولانی‌مدت کمتر از کشورهای پیشرفته است(4). احتمال بقای 1، 5 و 10 ساله در در استان چهارمحال بختیاری به ترتیب 85، 72 و 52 درصد محاسبه شد(6). در مطالعه‌ای در همدان میانگین سن تشخیص نسبت به سایر مطالعات پایین‌تر و میانه‌ی بقای بیماران نسبت به سایر مطالعات در ایران بالاتر بوده لذا می‌توان نتیجه گرفت که تشخیص به‌موقع می‌تواند باعث افزایش بقای بیماران شود(7).

 

"برای دستیابی سریع به اپیدمیولوژی سرطان ها در استانهای ایران اینجا کلیک نمایید."

"اگر سوالی دارید، بپرسید."

 


1.A B, M G, A O, A P. Estimation of Prediction Error for Survival Time with Application in Colorectal Cancer. Scientific Journal of Ilam University of Medical Sciences.
2.Rahimi Pordanjani S, Baeradeh N, Lotfi MH, Pourmohammadi B. Epidemiology of colorectal cancer: incidence, mortality, survival rates and risk factors. Razi Journal of Medical Sciences. 2016;23(144):41-50.
3.Rafiemanesh H, Pakzad R, Abedi M, Kor Y, Moludi J, Towhidi F, et al. Colorectal cancer in Iran: Epidemiology and morphology trends. EXCLI journal. 2016;15:738.
4.Vakili M, Aghakoochak A, Pirdehghan A, Shiryazdy M, Saffarmoghadam A. The Survival Rate of Patients with Colorectal Cancer in Yazd during 2001-2011. Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences. 2014;22(3):1187-95.
5.Enayatrad M, Etemad K, Khodakarim S, Yavari P. Investigation of the Relationship between the Incidence of Colorectal Cancer and the Human Development Index in Iran: An Ecologic Study. Iranian Journal of Epidemiology. 2017;13(3):244-52.
6.Chahmatki F, Ansari M, Rahimi S, Baeradeh N. Survival Rate of Patients with Colorectal Cancer in Charmahal and Bakhtiari Province, Iran, 2000-2010. Armaghane Danesh Bimonthly Journal. 2016;20(12):1086-95.
7.Roshanaei G, Komijani A, Sadighi A, Faradmal J. Prediction of survival in patients with colorectal cancer referred to the Hamadan MRI center using of Weibull parameter model and determination of its risk factors during 2005-2013. 2014.
 
نویسنده: محبوبه ایوبی، کارشناس ارشد آمار زیستی

سرطان های اعضای بدن