موسسه سنین CNIN Institute

درمان سرطان با منشا ناشناخته (CUP)

Cancer of Unknown Primary (CUP) Treatment


 

چه پزشکانی "سرطان با منشا ناشناخته CUP" را درمان می کنند؟

این مهم است که تیمی از پزشکان با تخصص های مختلف درگیر شوند تا برنامه درمانی مناسبی را برای شما مشخص نمایند. احتمالاً تیم درمان شما شامل موارد زیر است:

  • فوق تخص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی: پزشک فوق تخصص درمان سرطان با داروهای شیمی درمانی، تارگت تراپی، ایمونوتراپی که کل برنامه درمان را طرح ریزی می کند.
  • متخصص جراحی عمومی: پزشک متخصصی که توده های سینه را با جراحی درمان می کند.
  • فلوشیپ جراحی سرطان: پزشک متخصص جراحی عمومی که دوره تکمیلی (فلوشیپ) جراحی سرطان را طی کرده و سرطان های سینه را با جراحی و درآوردن بافت سرطانی درمان می کند. 
  • متخصص رادیوتراپی آنکولوژی: پزشکی که سرطان را با پرتودرمانی درمان می کند.

همچنین ممکن است در تیم درمان شما دستیار پزشک، پرستار، روانشناس، مددکار اجتماعی، متخصص تغذیه، متخصص بازتوانی و سایر تخصص ها هم وجود داشته باشد.

 

درمان سرطان با منشا ناشناخته بر اساس محل کشف:

انواع درمان های به کار رفته برای سرطان با منشا ناشناخته بستگی دارد به: سایز، مکان سرطان، نتایج آزمایشات و میزان قطعیت تشخیص. سلامت کلی شما و توانایی تحمل درمان نیز مهم است. البته اگر منشا سرطان طی آزمایشات کشف شود دیگر سرطان با منشا ناشناخته به حساب نمی آید و مطابق جایی که از آن بر خاسته است درمان می شود.

 

  • درمان  SCC غدد لنفاوی گردن:

این سرطان ها معمولا در جایی از دهان ، حلق، یا حنجره شروع می شوند. اغلب با جراحی و/یا پرتو درمانی درمان می شوند.

درمان جراحی غدد لنفاوی و سایر بافت های گردن را خارج می نماید. به این عمل دیسکشن گردن می گویند.

  • دیسکشن نسبی یا گزینشی گردن: تنها چند غده لنفاوی را در می آورند.
  • دیسکشن کامل و اصلاح شده گردن: اغلب غدد لنفاوی یک طرف گردن بین استخوان فک و ترقوه و نیز برخی از عضلات و اعصاب را خارج می کنند.
  • دیسکشن رادیکال گردن: تقریبا تمام غدد لنفاوی یک سمت گردن به همراه عضلات، عصب و سیاهرگ های بیشتری را در می آورند.

شایعترین عارضه هر گونه دیسکشن گردن عبارتست از بی حسی گوش ضعف در بالا بردن بازو بالای سر و ضعف لب پایینی. این عوارض در اثر آسیب اعصاب حین جراحی ایجاد می شود. پس از دیسکشن گزینشی معمولا پس از چند ماه ضعف بازو یا لب تحتانی برطرف می شود. اما اگر عصب با جراحی برداشته شده باشد ضعف دایمی خواهد بود. پس از هر گونه دیسکشن گردن فیزیوتراپیست می تواند حرکات گردن و شانه را بهبود بخشد.

ممکنست بجای جراحی از پرتودرمانی استفاده شود. یک مزیت بالقوه اینستکه غدد لنفاوی حاوی سرطان متاستاتیک، و چند ناحیه از گردن که می توانند منشا تومور باشند در محدوده پرتو درمانی قرار می گیرند.

زمانیکه تومور های بزرگی وجود داشته باشند یا تومور ها متعدد باشند با جراحی و پرتودرمانی (هردو) درمان می شوند. ممکنست پرتودرمانی قبل یا بعد از جراحی داده شود.

زمانیکه تومور ها خیلی بزرگ باشند یا در دوطرف گردن واقع شده باشند اغلب از شیمی درمانی و پرتودرمانی همزمان استفاده می شود. ممکنست از ترکیب داروهای هدف مند و پرتودرمانی (بجای شیمی درمانی) استفاده شود.

چشم انداز این بیماران بستگی دارد به سایز، تعداد و موقعیت غدد لنفاوی حاوی سرطان متاستاتیک.

 

  • درمان آدنوکارسینوم در غدد لنفاوی زیر بغل:

چون اغلب سرطان های انتشار یافته به غدد لنفاوی زیر بغل در خانم ها منشا سرطان سینه دارند، درمان توصیه شده شبیه خانم های دارای سرطان سینه ای است که به این غدد لنفاوی کشیده شده اند.

جراحی غدد لنفاوی زیر بغل (دیسکشن (درآوردن) غدد لنفاوی زیر بغل) انجام می شود و ممکنست سینه همان سمت نیز خارج شود (ماستکتومی) یا همان سینه پرتو بگیرد.

بسته به سن بیمار و دارا بودن گیرنده های استروژنی و/یا پروژسترونی ممکنست درمان پس از جراحی (ادجوانت) شامل هورمون درمانی، شیمی یا هر دو بشود. همچنین سرطان می تواند از نظر HER2 بررسی شود. اگر HER2 مثبت بود ممکنست از داروی هدف گیرنده HER2 استفاده شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پیش آگهی و درمان سرطان سینه انتشار یافته به غدد لنفاوی به قسمت سرطان سینه سایت مراجعه نمایید.

اگرچه سرطان غدد لنفاوی بغل در مردان ممکنست از سرطان سینه منشا گرفته باشد اما اغلب منشا آن سرطان ریه است. ممکنست دیسکشن (درآوردن) غدد لنفاوی زیر بغل و/یا پرتودرمانی به ناحیه زیر بغل در برخی بیماران انجام شودريا، اما بسیاری از پزشکان توصیه می کنند ابتدا شیمی درمانی انجام شود و سپس منتظر پاسخ غدد لنفاوی به درمان باشیم. احتمالا ترکیب داروها مانند آن چیزی است که برای آدنوکارسینوم یا کارسینوم های با تمایز ضعیف در سایر نقاط بدن داده می شود.

 

  • درمان سرطان غدد لنفاوی کشاله ران:

جستجوی دقیق منشا این سرطان ها مهم است زیرا بسیاری از این ها می توانند با کشف منشا بطور موثر درمان شوند. اگر تومور اولیه کشف نشود معمولا درمان اصلی جراحی خواهد بود.

اگر سرطان اولیه محدود به یک غده لنفاوی باشد، ممکنست تنها درمان خارج کردن آن باشد. در سایر موارد، جراحی های گسترده تر (دیسکشن غدد لنفاوی) لازم می شود. اگر بیش از یک غده لنفاوی سرطانی کشف شود، پرتودرمانی و/یا شیمی درمانی نیز ممکنست توصیه شود.

 

  • درمان سرطان های ناحیه لگن خانم ها:

اگر آزمایشات منشا اولیه این سرطان را در خارج از تخمدان ها پیدا نکرده باشند، محتمل ترین منشا اولیه این سرطان ها سرطان تخمدان، سرطان لوله فالوپ یا کارسینوم اولیه پریتوئن (صفاق) (PPC) خواهد بود. سرطان لوله فالوپ و PPC بیماری هایی هستند شبیه به سرطان تخمدان و همه مانند هم درمان می شوند.

درمان متداول جراحی خارج سازی رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها و ماکسیمم حجم سرطان است. ممکنست پس از جراحی 6-8 ماه شیمی درمانی توصیه شود. برای اطلاعات بیشتر به قسمت سرطان تخمدان سایت مراجعه نمایید.

 

  • درمان سرطان ناحیه پشت صفاق (پشت شکم) یا مدیاستینوم (میانه قفسه سینه):

اگر آزمایشات، تشخیص لنفوما را کنار گذاشته باشد، محتمل ترین تشخیص (بخصوص در مردان جوان) تومورهای ژرم سل است.

حتی سرطان های این نواحی که فاقد مشخصه تومورهای ژرم سل باشند،اغلب به شیمی درمانی ترکیبی شبیه به سرطان های ژرم سل بیضه پاسخ می دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر به قسمت سرطان بیضه و سرطان تخمدان مراجعه نمایید.

اگر کارسینومی در میانه قفسه سینه فردی مسن باشد مانند سرطان سلول کوچک ریه درمان می شود.

 

  • درمان ملانوم غدد لنفاوی:

زمانیکه نوع سرطان با منشا ناشناخته ملانوم باشد، دیگر CUP حقیقی به حساب نمی آید. اما چون برای مشخص شدن ملانوم چندین روز طول می کشد این وضعیت تا زمان تشخیص ملانوم CUP در نظر گرفته می شود.

درمان توصیه شده اولیه ملانوم با منشا ناشناخته (درگیری منحصر به غدد لنفاوی) جراحی برای خارج سازی غدد لنفاوی ناحیه مبتلا است. اگر بعدا انتشار به سایر غدد لنفاوی نیز کشف شود در صورت امکان آنها نیز باید درآورده شوند.

برای اطلاعات بیشتر به قسمت ملانوما مراجعه نمایید.

 

  • درمان سرطان سایر مکان ها مانند استخوان و کبد:

این گروه شامل اکثر بیماران CUP می شود. معمولا توده سرطانی در استخوان، ریه یا کبد است. پس از کنار گذاشتن سرطان سینه، پروستات، تیروئید و لنفوم با بررسی نمونه برداریها (اغلب به درمان های خاصی پاسخ می دهند) در بسیاری از بیماران دیگر برای کوچک نمودن تومور و کاهش علایم از شیمی درمانی استفاده می شود.

اغلب پزشکان از یک شیمی درمانی استاندارد استفاده می کنند. در صورت بی فایده بودن شیمی درمانی در کاهش علایم یا کوچک نمودن سرطان باید شیمی قطع شود زیرا عوارض داروها می تواند شدید باشد و کیفیت زندگی را مختل نماید.

گاهی شیمی درمانی بسیار کمک کننده است. حدود 15 درصد از بیماران درمان شده با شیمی درمانی های تهاجمی به پاسخ کامل می رسند (بدون سرطان باقیمانده پس از درمان) و در برخی از اینها سرطان برای سالها خاموش می شود.

بیماران با وضعیت سلامت پایین که نمی توانند عوارض شیمی درمانی تهاجمی را تحمل نمایند گاهی با دوزهای پایین تر یا داروهای کم عارضه تر درمان می شوند. اما فایده این برخورد بطور روشن ثابت نشده است. گزینه دیگر تمرکز بر کاهش علایم است. در بسیاری از بیماران سرطانی با درگیری استخوان از درمان با بیسفوسفونات ها سود می برند. این داروها می توانند به استحکام استخوان ها کمک کنند و مانع شکستگی و کاهش تراکم استخوان شوند.

برخی از سرطان های تمایز نیافته حاوی سلول های کوچک که منشا مشخصی ندارند می توانند با دریافت ترکیبی از شیمی درمانی های بکار رفته در سرطان سلول کوچک ریه بمیزان زیادی کوچک شوند. معمولا این تاثیر چند ماه طول می کشد اما این سرطان ها همیشه عود می کنند.

برخی سرطان های نورواندوکرین ممکنست به درمان با اکترئوتید (ساندوستاتین) یا لانرئوتید جواب دهند. ممکنست این داروها بتوانند برای مدتی رشد را کند یا متوقف نمایند. تومورهایی که بیشترین احتمال پاسخ دهی را دارند آنهایی هستند که در SRS سینتی گرافی گیرنده سوماتوستاتین دیده می شوند. برخی داروهای دیگر که به داروهای هدفمند معروفند و در درمان سرطان های نورواندوکرین پانکراس کمک کننده اند نیز می توانند استفاده شوند.

 
 

مترجم: سید سعید کسایی، فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی

سرطان های اعضای بدن

««اطلاعات درمانی ارایه شده توسط ما، جایگزین توصیه های درمانی پزشک و تیم درمان شما نیست. هدف ما کمک کردن به شما و خانواده تان است تا بتوانید با داشتن اطلاعات صحیح در کنار پزشک تان آگاهانه تصمیم بگیرید. ممکنست پزشک شما برای درمان توصیه هایی خارج از درمان هایی که ما ارایه کرده ایم به شما بنماید. به نظر پزشک تان احترام بگذارید و سوالات خود را از وی بپرسید.»»