موسسه سنین CNIN Institute

كلر و ریسک سرطان (مورد تردید)

Chloride & Cancer Risk (Indefinite)



مقدمه سرطانزایی کلر:

كلرين يك ماده شيميايى خطرناك است. تنفس گاز آن و يا خوردن اتفاقى مقادير بالاى آن (مثل سفيدكننده هاى خانگى)، منجر به استفراغ، كُما و حتى مرگ مى گردد. مردم به دلایل مختلف از استخرهاى شنا كه با كلر ضدعفونى شده اند و يا آب هاى آشاميدنى كلرزده مى ترسند و آن ها را عواملى مضر براى سلامتى و ايجاد سرطان مى دانند. كسانى كه آب هاى تصفيه شده و يا معدنى مى فروشند يا تبليغ استخرهای شنا با آب عارى از كلر را مى نمايند، ، به اين تصور اشتباه، بيشتر و بيشتر دامن مى زنند.

 

مستندات موجود درباره سرطانزایی کلر:

از سال ١٨٤٩ که دكتر "جان اسنو" براى اولين بار مطرح نمود كه: بسيارى از بيمارى ها از طريق آب آشاميدنى آلوده انتقال مى شود، براى توليد و ايجاد آب آشاميدنى سالم، بهداشتى و عارى از عفونت روش هاى متعددى به كار گرفته شده است. گندزدايى آب آشاميدنى با كلر، براى اولين بار در سال ١٩١٠ براى سربازان جبهه و يا تمرينات صحرايى به كار رفت. منابع آب هاى آشاميدنى سالم و عارى از عفونت در كشورهاى توسعه يافته سنگ زيربناى ايجاد و حفظ بهداشت عمومى جامعه است. در كشورهاى در حال توسعه و اصطلاحاً جهان سوم، ميليون ها نفر از مردم ساليانه به علت عدم دسترسى به آب بهداشتى و به دليل بيمارى هاى منتقل شده از آب هاى آلوده، ازبين مى روند و بدون آب سالم اغلب مردم آنقدر عمر نمى كنند كه به سرطان مبتلا شوند. كلرين در آب حل شده و توليد اسيد "هيپوكلروس" HOCL مى نمايد كه مولكول هاى مقدارى از آن هم شكسته شده و توليد "يون كلريت" (-OCL) مى نمايد كه هر دو براى موجودات ريز، (ميكروارگانيسمها) اى كه باعث آلودگى آب ها مى شوند، سمى بوده، در نتيجه آن ها را از بين مى برند و آب را پاكيزه، قابل شرب و عارى از عفونت مى نمايند.

 

  • آب آشاميدنى گندزدايى شده با كلر:

در استراليا دستورالعمل هاى آب بهداشتى تا ميزان پنج ميلى گرم كلرين در ليتر را مجاز مى دانند و اين ميزان توسط سازمان بهداشت جهانى تاييد شده است. به ميزان دو تا سه ميلى گرم (بستگى به درجه حرارت هوا) كلر (در هر ليتر) را به استخر هاى شنا مى افزايند تا عارى از بيمارى باشند. در گزارشات سازمان آب استراليا و نيز مطالعات انجام شده بر روى حيوانات، هيچ گونه اثر سرطان زايى از كلر ويا مشتقات آن ديده نشده است. در يك مطالعه تعداد ١٥٠ نفر را به مدت طولانى  تحت رژيم نوشيدن آبى كه غلظت كلر در آن به ميزان ٥٠ ميلى گرم در ليتر بود قرار دادند، و هيچ نوع ضررى براى سلامتى عمومى از جانب آن ها گزارش نگرديد. در مطالعه ديگرى، سربازانى كه براى مدت هاى طولانى آب با حداقل ٣٢ ميلى گرم كلر در ليتر نوشيده بودند، هيچ نشانى حاكى از مضرات كلر را از خود نشان ندادند. سازمان بين الملى تحقيقات سرطان هم اعلام كرده كه هيچ مدركى دال بر سرطانزایی،  كلر و مشتقات آن به دست نياورده است.

 

  • استخر هاى شنا (گندزدايى شده با كلر):

براى كلر زدن به آب استخر ها از نمك هيپوكلريت (سديم هيدروكلريت يا، كلسيم هيدروكلريت) استفاده مى شود كه براى هر دو ماده شيميايى ذكر شده، از طرف سازمان بين الملى تحقيقات سرطان، گفته شده كه در حيوانات تحت مطالعه و تحقيق هيچ سرطانى ايجاد نكرده، اما در مورد انسان ها اين نمك ها مورد بررسى و مطالعه قرار نگرفته اند.

 

  • ‏DBPs يا محصولات جانبى توليد شده در فرآيند كلر زنى:

زمانى كه كلرين با ماده آلى در آب واكنش مى دهد، "ترى هالو متان" يا كلروفورم و اسيدهاى "هالوستيك" پديدار مى شوند كه این ها در عفونت زدایی از آب محصولات جانبى كلر به شمار می روند. نتيجه برخى مطالعات حاکی از وجود ارتباط ضعيف بين اين محصولات و پديدارى سرطان مثانه و مقعد است. موسسه تحقيقات بين المللى سرطان، به اين نتيجه رسيده كه استفاده از كلروفورم براى انسان ها سرطان زا مى باشد (البته اين نتيجه گيرى بر اساس مطالعه و تحقيق بر روى حيوانات به دست آمده). راهنماى استفاده از آب ها در استراليا چنين مى گويد كه بايستى كنترل و كاستن از ميزان محصولات جانبى توليد شده به دليل واكنش كلر با ماده آلى آب، انجام پذيرد، اما به اين علت نبايد از گندزدايى آب آشاميدنى با كلر چشم پوشى نمود، زيرا ريسك ايجاد شده به علت توليد محصولات جانبى بسيار كمتر از مخاطرات و آسيب هايى است كه  مى توانند توسط ميكرو ارگانيسم هاى موجود در آب هاى آشاميدنى آلوده، پديدار شوند.
 

خلاصه:

هيچ مدركى در تاييد سرطان زایی گند زدايى آب ها (با كلر)، خواه آشاميدنى و يا مصرف در استخرهاى شنا، به دست نيامده است. هرچند گاز كلر و خود كلر مسائل جدى تنفسى ايجاد مى نمايند و مقادير انباشته شده آن به پديدارى مشكلاتى در سلامت عمومى فرد مى انجامد. دلايل محكمى مبنى بر سرطان زا بودن محصولات جانبى كلر (ايجاد شده به علت واكنش با ماده آلى آب)، در دست نیست. به همين خاطر نبايد از گندزدايى آب هاى آشاميدنى با كلر جلوگیری نمود، زيرا منجر به بيمارى هاى بسيار جدى و مرگبار مى شود.

 

  منبع: 2018  Cacer council
1- international Occupational Safety Health Information Centre (CIS)
2- Chlorine In International Chemical Safety Cards 31 March 2009
3- International Programme On Chemical Safety (IPCS) and European Commission (EC) - Accessed 24 July 2014
مترجم: نادر قطمیری، کارشناس زبان انگلیسی
بازبینی: سید سعید کسایی، فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی

ریسک فاکتورهای سرطان

سرطان در اثر تغییرات ژنتیکی ایجاد می شود. این تغییرات منجربه رشد کنترل نشده سلول ها می شود. اغلب این تغییرات ژنتیکی غیر خانوادگی (تک گیر) است نه ارثی و خانوادگی. عامل بروز این تغییرات ژنتیکی فاکتورهای محیطی است. فاکتور محیطی یعنی هر عامل خارج از بدن انسان که بر بدن انسان تاثیر می گذارد که شامل فاکتورهای فیزیکی (آلودگی هوا، نور خورشید، ...) و شیوه زندگی (بی تحرکی، ...) و رفتارهای ما (تغذیه، ...) می شود. به دلیل ابهامات مطالعات علت شناسی، سرطانزایی اغلب فاکتورهای محیطی مورد تردید است.