سيگار سبُك (لایت) و ریسک سرطان

Light Cigarette & Cancer Risk

سيگار سبك (لایت) چيست؟

شركت هاى توليد محصولات دخانى (فرآورده هاى مختلف تنباكو) از سالهاى دهه ٥٠ ميلادى، مشغول به دوباره طراحى اين توليدات شده و بعضى ها را با خصوصياتى كه در اين جا گفته مى شود، به اصطلاح خود، سبك نام گذارى نمودند:

• فيلترهاى سلولزى (براى جذب بيشتر "تار" موجود در دود سيگار).
• استفاده از كاغذهاى بسيار نازك و متخلخل (تا مواد سمى دود مثلاً از آن خارج شود).
• قرار دادن يك سوراخ تهويه در انتهاى فيلتر (كه هوا بتواند دود را رقيق نمايد).
• استفاده از آميزه هاى متنوع و مختلف توتون در توليد سيگار.

آناليز دود حاصل از سوختن سيگار سبك (توسط دستگاه ويژه) در مقايسه با دود يك سيگار عادى، ميزان "تار" كمتری دارد. اما به دستگاه نمى تواند پيش بينى كند كه چه ميزان تار توسط فرد سيگارى به "درون" بدن برده مى شود و مطالعات نشان داده اند كه اين گونه تغييرات هيچ گاه نتوانسته اند كه از احتمال بروز بيمارى هاى مرتبط با مصرف  سيگار، كم نمايند.

قوانين جديدى كه از سال ٢٠١٠ به كار گرفته شده اند، استفاده از كلماتى نظير: سبك، كم نيكوتين، ملايم، و غيره را بر روى پاكت هاى سيگار يا تبليغات آن ها ممنوع نموده است. اما در مقابل، توليد كنندگان سيگار نيز با استفاده از كد هاى رنگى مثلاً نقره اى و يا طلايى، سعى دارند كه مصرف كنندگان را به اين باور برسانند كه اين سيگار ها ضرر كمترى براى بدن انسان دارند.

آيا مصرف سيگارهاى سبك خطر كمترى دارد؟

خير. اگر چه بسيارى از سيگارى ها، اين محصولات به اصطلاح سبك و ملايم را به دليل اين تصور غلط مورد استفاده قرار مى دهند كه، "ضرر كمترى دارد" اما واقعيت اين است كه "تار" حاصل از دود سيگار سبك، مى تواند به همان شدت سيگارهاى عادى خطر آفرين و مرگ آور باشد. (بسته به چگونگى عميق و محكم بودن پُك به سيگار). بايد دانست كه سيگار سبك از احتمال خطراتى كه توتون به همراه دارد، نمى كاهد. اصلاً چيزى به نام "سيگاربى ضرر" وجود ندارد.

تنها راه ضمانت اینكه دود سيگار، برای مصرف كننده و اطرافيان هیچ خطری نداشته باشد، ترك فورى و كامل يا اصلاً شروع نكردن مصرف آن مى باشد. تمامى انواع محصولات توتون، سيگار و قليان، تنباكوى جويدنى ... مضر و سرطانزا بوده، و هيچ ميزان "كم خطرى" در مصرف آن ها وجود ندارد.

آيا سيگارهاى سبك سرطان زا هستند؟

بله. مصرف هرگونه سيگار، (نسبت به عدم مصرف) احتمال بسيار بالاى ابتلا به سرطان ريه، را دارد. سيگار تقريباً براى تمامى اندام ها مضر است و سطح كلى سلامت فرد را پايين مى آورد. خطرات ديگر سيگارها مصرف كنندگان سيگارهاى به اصطلاح سبك را به همان اندازه تهديد مى كند. كشيدن سيگار، قليان، پيپ و غيره عامل سرطان ريه، مرى، حنجره، دهان، حلق، كليه، مثانه، معده، لوزالمعده، گردن رحم، و AML مى باشد. اما بى توجه به سن، مصرف كننده مى تواند با ترك آن ها، از احتمال پیدایش اين بيمارى ها در خود به طرز چشم گيرى بكاهد.

مقايسه آمارى صنايع سيگار، براى سيگار هاى سبك:

اگر چه هيچ سازمان رسمى، گستره تار توليد شده از سيگارهاى سبك و فوق سبك را توصيف نکرده، اما كارخانه هاى توليد آن، از جدول زير استفاده، و اين ارقام به دست آمده از دستگاه هاى ويژه محاسبه ميزان تار را بر روى محصولات خود درج نموده اند: 

سيگارهاى فوق سبك: ميزان تار، معمولاً ٧ ميلى گرم يا كمتر

سيگارهاى سبك: ميزان تار، معمولاً بين ٨ تا ١٤ ميلى گرم 

سيگارهاى عادى: ميزان تار، معمولاً ١٥ ميلى گرم يا بيشتر 

اما اين اعداد صحت ندارند، زيرا، نه تنها دو فرد سيگارى همانند يكديگر سيگار نمى كشند، بلكه نحوه مصرف آنان، نيز شباهتى به "طرز سيگار كشيدن" دستگاه هاى ويژه محاسبه ميزان تار، ندارد.

سيگارهاى سبك و عادى هر دو بشدت مضر هستند، و بازهم تأكيد مى كنيم كه چيزى به نام توتون كم ضرر يا بى ضرر وجود ندارد.

آيا آمار مربوط به میزان تار (ارائه شده از طرف شركت ها)، گمراه كننده مى باشد؟

بله. چون همان گونه كه گفتيم، نحوه سيگار كشيدن افراد مختلف با طرز "مصرف" دستگاه ويژه، متفاوت مى باشد. يك نسبت مثلاً ٧ ميلى گرمى از تار، به معناى آن نيست كه شما، با كشيدن سيگار سبك،  فقط ٧ ميلى گرم تار دريافت مى نماييد، چون اين موضوع كاملاً بستگى به نحوه پُك زدن، عمق و طولانى بودن آن، و فاصله بين پُك ها دارد، و معمولاً دريافت تار بيشتر خواهد بود. (اين، غير از ميزان تار استنشاق شده، بدليل انسداد منافذ ويژه روى فيلتر هاى سيگار، توسط دست و لب مصرف كننده سيگار مى باشد).

چرا افراد مصرف کننده سيگار سبك، نسبت به سيگارهاى عادى پُك هاى عميق ترى مى زنند؟

تمهيداتى كه براى كاستن از ميزان "نيكوتين"، بر روى سيگارهاى به اصطلاح سبك انجام شده است، موجب مى شود كه نيكوتين مورد نياز بدن افراد معتاد به دود سيگار تأمين نشود، پس، اين اشخاص، ناخودآگاه  پُك هاى عميق تر و طولانى تر، و همچنين با فواصل كمتر را به سيگار مى زنند تا ميزان كافى از نيكوتين كه "رضايت بخش" باشد را دريافت کنند. در نتيجه تار، نيكوتين و ساير سموم حاصل از دود سوختن توتون را به بدن خود وارد مى نمايند.

مدارك حاصل از آزمايشات انجام شده توسط صنايع توتون و سيگار، نشانگر اين است كه اين شركت ها، از حقا یق زیر آگاه بوده اند:

• افراد مصرف كننده سيگار به اصطلاح سبك"كمبود نيكوتين" را، با پُك زدن هاى بيشتر و عميق جبران مى كنند.
• ميزان سموم مختلف خطرناك و بيمار كننده اى كه با كشيدن سیگار به اصطلاح سبک، وارد بدن افراد مختلف مى شود، بسيار بيشتر از مقدار سنجيده شده توسط دستگاه هاى ويژه است.