درمان سرطان سینه:

چه پزشکانی "سرطان سینه" را درمان می کنند؟

بر اساس گزینه درمان سرطان سینه ممکنست پزشکان مختلفی در تیم درمان شما باشند. این پزشکان عبارتند از:

• متخصص جراحی عمومی: پزشک متخصصی که توده های سینه را با جراحی درمان می کند.
• فلوشیپ جراحی سرطان: پزشک متخصص جراحی عمومی که دوره تکمیلی (فلوشیپ) جراحی سرطان را طی کرده و سرطان های سینه را با جراحی و درآوردن بافت سرطانی درمان می کند. 
• فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی: پزشک فوق تخصصی که سرطان را با داروهای شیمی درمانی، تارگت تراپی و ایمونوتراپی و پیوند مغز استخوان درمان می کند و کل برنامه درمان را طرح ریزی می کند.
• متخصص رادیوتراپی آنکولوژی: پزشک متخصصی که سرطان را با پرتودرمانی درمان می کند.

ممکنست بسیاری از تخصص های دیگر هم بخشی از تیم درمان شما باشند، شامل: پزشک دستیار، پرستار، متخصص تغذیه، روانشناس، مددکار اجتماعی و ... .

اگر سرطان سینه داشته باشید، هر چه زودتر درمان شوید، بهتر است. اما قبل از اینکه تصمیم بگیرید که چه کار کنید، در مورد گزینه هایتان تحقیق نمایید. از پزشکتان، سایر متخصصین و سایر بیمارانی که سرطان سینه داشته اند بپرسید. پزشکی را که به آن اعتماد دارید پیدا کنید، و در انتخاب خود شتابزده عمل نکنید. یک وقفه کوتاه بین تشخیص و درمان موجب کاهش تاثیر درمان شما نخواهد شد. گزینه های درمانی سرطان سینه به سایز تومور و اینکه تا چه حد در بدن پخش شده باشد، به سن شما و سلامت عمومی شما بستگی دارد.

• جراحی سرطان سینه:

برای اغلب افراد، اولین گام خارج سازی سرطان سینه با جراحی است، سپس معمولا ترکیبی از پرتو درمانی، شیمی درمانی یا هورمون درمانی داده میشود.

جراحی استاندارد سرطان سینه خارج سازی کل سینه و غدد لنفاوی مجاور است که به آن ماستکتومی رادیکال اصلاح شده (Modified Radical Mastectomy) می گویند. اما امروزه خیلی از خانمهایی که قبل از گسترده شدن سرطان به تشخیص میرسند میتوانند تنها با خارج کردن توده درمان شوند. به این عمل خارج سازی توده یا Lumpectomy  میگویند و مانند ماستکتومی موثر است و تغییرات بدنی ایکه ایجاد میکند خیلی کم شدت تر است. بعد از این نوع جراحی، اغلب خانمها همچنین پرتو درمانی ، شیمی درمانی یا هورمون درمانی میگیرند.

برای سرطان سینه ایکه در بدن گسترش یافته است و پس از درمان برگشته است، جراحی معمولا گزینه درمانی اصلی نیست.

• شیمی درمانی سرطان سینه:

این درمان برای کشتن سلولهای سرطانی از داروهای قدرتمندی استفاده میکند. ممکنست پزشکتان بعد از جراحی برای کشتن هر گونه سرطان بجا مانده از جراحی، این درمان را توصیه نماید. این کمک میکند تا شانس برگشت سرطان سینه کاهش یابد.

اگر تومور شما بزرگ باشد، ممکنست قبل از جراحی برای کوچک نمودن آن و تسهیل خارج سازی آن شیمی درمانی بگیرید.

شیمی درمانی یا هورمون درمانی درمانهای اصلی خانمهایی است که سرطانشان به بخشهایی از بدن خارج از سینه و غدد لنفاوی کشیده شده است.

• پرتو درمانی سرطان سینه:

در این درمان، امواج پر انرژی سلولهای سرطانی را تخریب میکند. پزشکان معمولا پس از خارج سازی توده و گاهی پس از ماستکتومی پرتو میدهند تا ریسک برگشت سرطان در همان سینه را کاهش دهند. درمانها معمولا بعد از چند هفته از جراحی شروع میشود تا آن ناحیه فرصت ترمیم پیدا کند. این درمان میتواند برای چند روز یا چند هفته به طول انجامد. اگر پزشک شما توصیه به شیمی درمانی هم بنماید، شما ابتدا شیمی درمانی خواهید شد.

نوع پرتویی که اغلب مردم میشناسند بنام پرتو درمانی از خارج بدن است ( EBRT External Beam Radiation therapy). یک ماشین اشعه را روی تومور متمرکز میکند. این شایعترین نوع پردرمانی سرطان سینه است.

نوع دیگر Brachytherapy است. که پرتو را از طریق گلوله ها یا دانه های رادیو اکتیو (به کوچکی دانه برنج) کار گذاشته شده درون سینه نزدیک سرطان ساتع میکند. شما میتوانید براکی تراپی تنها یا با EBRT  بگیرید. سایز تومور موقعیت آن و سایر موارد تعیین کننده اینستکه آیا این نوع پرتو درمانی به درد شما میخورد یا نه.

• جراحی باز سازی سرطان سینه:

پس از ماستکتومی، می توان با جراحی پلاستیک بازسازی، جایگزینی برای بافت پستان، پوست و نوک آن (که پزشک بالاجبار همراه با سرطان خارج کرده است) ایجاد نمود.

هدف از بازسازی شبیه شدن مجدد سایز و شکل دو سینه است. ممکنست برای شما ایمپلنت های سینه گذاشته شود یا پزشک بافت سایر جاهای بدن شما را به سینه تان منتقل نماید. پزشک میتواند همزمان با خارج سازی سرطان اینکار را انجام دهد یا پس از خاتمه شیمی درمانی و پرتو درمانی. بازسازی پستان در حین جراحی یا پس از درمان تکمیلی (شیمی درمانی و پرتودرمانی) انجام می شود. این جراحی توسط جراح سرطان یا جراح زیبایی قابل انجام است.

• هورمون درمانی سرطان سینه:

زمانیکه پزشکتان سرطان سینه را تشخیص میدهد، او بر اساس آزمایشات متوجه میشود که آیا تومور شما برای رشد وابسته به هورمونهای طبیعی، استروژن یا پروژسترون است یا نه؟ اگر اینچنین است، به آن سرطان سینه ((گیرنده استروژن مثبت)) یا ((گیرنده پروژسترون مثبت)) میگویند.

هورمون درمانی (درمان اندوکرین)، مانع از رسیدن هورمونهای طبیعی بدن شما به سلولهای سرطانی و استفاده توسط آنها میشود. چند نوع هورمون درمانی وجود دارد. شما میتوانید دارو بگیرید تا مانع اثر استروژن شود، یا با جراحی تخمدانها خارج شوند (که استروژن میسازند)، یا دارو یا پرتو بگیرید تا هورمون سازی تخمدانها متوقف شود.

داروی بلاک کننده اثر استروژن تاموکسیفن یکی از شایع ترین داروهای هورمون درمانی است. مطالعات نشان میدهد که شانس برگشت برخی از سرطانهای در مراحل اولیه را پایین می آورد و شانس سرطان در سینه مقابل را کم میکند. تاموکسیفن با مسدود کردن اتصال استروژن به سلولهای سرطانی، و جلوگیری از رشد آنها اثر میکند.

تاموکسیفن در خانهای قبل و بعد از یائسگی موثر است. اغلب برای 5 تا 10 سال داده میشود. زمانیکه شما از آن استفاده میکنید، باید سالیانه معاینه لگن شوید، و به پزشکتان هر گونه درد یا خونریزی غیر معمول را اطلاع دهید.

سایر انواع هورمون درمانی از تبدیل تستوسترون به استروژن جلوگیری میکنند. به این داروها مهارکننده آروماتاز میگویند. مانند آناستروزول، اگزمستان(آروماسین) و لتروزول (فمارا). اینها فقط در خانمهای پس از یائسگی موثرند، اما بهتر از تاموکسیفن عمل میکنند. اغلب افراد آنها را برای 5 تا 10 سال میگیرند.

برای خانمهای پیش از یائسگی، گاهی پزشکان با از کار انداختن تخمدانها سرطان سینه را درمان میکنند.

به این درمان ابلیشن تخمدان میگویند، یعنی یا تخمدانها با جراحی خارج میشوند، یا پرتو میگیرند یا با داروهایی مانند آگونیستهایLHRH  یا GnRH عملکردشان مهار میشود. اغلب مواقع، پزشکان از این درمان برای سرطانی که فراتر از سینه پخش شده است، استفاده میکنند.

• تارگت تراپی (درمان هدفمند) سرطان سینه:

راه دیگر مبارزه با سرطان است. حدود 25% خانمهای با سرطان سینه وفور یک پروتئین بنام HER2   دارند که موجب انتشار سریعتر سرطان میشود. چندین تارگت تراپی با سرطان سینه HER2  مثبت مبارزه می کنند. گزینه ها عبارتند از: لاپاتینیب ،تراستوزوماب،پرتوزوماب ، آدوتراستوزوماب امتانسین. شما میتوانید آنها را با سایر داروها مصرف نمایید. برای سرطانهای سینه پیشرفته HER2 منفی که گیرنده هورمونی مثبت دارند Abemaciclib, Everolimus, Palbociclib, Ribociclib می توانند در درمان به کار روند.

از درمان های هدفمند سرطان سینه در بیمارانی که پروتئین HER2 فراوانی داشتند تراستوزوماب است که دروه استاندارد درمان قبلا 12 ماه بود اما اخیرا ثابت شده دوره 6 ماهه نیز با عوارض قلبی و هزینه کمتر به همان میزان تاثیر دارد. "بیشتر بدانید"

ریکاوری در منزل:

بعد از جراحی سرطان سینه، ورزشهای ساده منظم میتواند خشکی عضلات را برطرف نماید و به شما کمک کند تا دوباره بدنتان را بصورت طبیعی حرکت دهید. اگر پرتو گرفته اید، از پوشیدن لباس تنگ چسبان که ممکنست پوست اطراف ناحیه درمان شده را اذیت کند اجتناب نمایید. پوستتان را تمیز نگه دارید و لباسهای شل بپوشید، و تنها از لوسیونهای پوست و کرمها و خوشبو کننده هایی که پزشکتان توصیه می کند استفاده نمایید.

درمان سرطان سینه بر اساس مرحله بیماری:

قبل از 2018 درمان بر اساس مرحله بندی  AJCC انجام می شد که اساسا بر پایه سایز تومور و وضعیت غدد لنفاوی است. چون سیستم جدید مرحله بندی سرطان سینه  اکنون همچنین شامل ER,PR  و HER2 نیز می شود. و مراحل کنونی ممکنست نسبت به سیستم مرحله بندی قبل بالاتر یا پایینتر باشند. اینکه آیا استراتژی درمانی با این سیستم مرحله بندی جدید فرق خواهد کرد یا نه باید مشخص شود. شما باید مرحله و گزینه های درمان سرطان را با پزشکتان در میان بگذارید.

مرحله (وسعت) سرطان سینه شما فاکتور مهمی در تصمیم گیری برای تعیین گزینه درمان شما است. در کل هرچه سرطان بیشتر گسترش یافته باشد، احتمالا به درمان بیشتری نیاز دارید. اما سایر فاکتورها نیز می تواند مهم باشد، مانند:

• آیا سلول های سرطانی گیرنده هورمونی دارند (ER  مثبت یاPR  مثبت هستند)؟
• سلامت کلی شما در چه وضعیتی است و ترجیح شخصی شما چیست؟
• آیا سلولهای سرطانی مقادیر بالای HER2  (HER2  مثبت است) دارند؟
• دچار یائسگی شده اید یا نه؟
• سرطان با چه سرعتی رشد می کند (با گرید یا سایر معیارها سنجیده می شود).

درمان مرحله 0 سرطان سینه:

در این مرحله سرطان محدود به درون مجاری شیری است و یک سرطان غیر تهاجمی است. برخوردهای درمانی برای این سرطان های سینه غیر تهاجمی اغلب با درمان سرطان سینه تهاجمی تفاوت دارد. به این مرحله کارسینوم مجاری (داکتال) این سیتو DCIS می گویند.

کارسینوم لبولار این سیتو (LCIS) نیز مرحله 0 قلمداد می شود اما این تغییر کرده است زیرا این سرطان نمی باشد اما دال بر ریسک بالاتر ابتلا به سرطان سینه است.

درمان مراحل I تا III سرطان سینه:

درمان مراحل 1 تا 3 سرطان سینه معمولا شامل جراحی و پرتودرمانی می شود، اغلب همراه با شیمی درمانی یا سایر درمان ها قبل یا بعد از جراحی.

مرحله I: این سرطان های سینه نسبتا کوچک هستند و یا به غدد لنفاوی گسترش نیافته اند یا تنها به غدد پیش آهنگ (اولین غده لنفاوی ایکه با سرطان درگیر می شوند) کشیده شده اند.

مرحله II: این سرطان های سینه بزرگتر از مرحله I هستند و/یا به چند غده لنفاوی مجاور کشیده شده اند.

مرحله III: این سرطان ها بزرگترند یا به بافتهای مجاور کشیده شده اند (پوست روی سینه یا عضلات زیرین)، یا به خیلی از غدد لنفاوی مجاور کشیده شده اند.

درمان مرحله IV سرطان سینه (سرطان سینه متاستاتیک):

در این مرحله سرطان به فراتر از سینه و غدد لنفاوی مجاور تهاجم یافته است. درمان مرحله 4 معمولا درمان سیستمیک (دارویی) است.

درمان سرطان سینه التهابی (IBC):

IBC  بسته به اینکه آیا به سایر نقاط بدن نیز کشیده شده باشد یا مرحله 3 است یا 4. درمان IBC می تواند شامل شیمی درمانی یا سایر درمان های سیستمیک، درمان موضعی (مانند رادیوتراپی) و جراحی شود.

درمان سرطان سینه عود کرده:

زمانیکه سرطان پس از درمان عود می نماید، عود سرطان نامیده می شود. عود می تواند موضعی (در همان سینه یا در زخم جراحی)، منطقه ای (در غدد لنفاوی مجاور) یا در نواحی دوردست باشد. درمان عود بستگی دارد به اینکه کجا عود کرده است و اینکه قبلا چه درمانی داده شده.

درمان سرطان سینه تریپل نگاتیو:

سلول های این سرطان فاقد گیرنده استروژن و پروژسترون و نیز پروتئین HER2 است. سرطان های سینه تریپل نگاتیو سریعتر از سایر انواع سرطان سینه رشد می کند. چون سلول های سرطانی گیرنده های هورمونی ندارند، هورمون درمانی در درمان این سرطان ها مفید نیست. چون خیلی پروتئینHER2  هم ندارند داروهای هدف گیرنده HER2 نیز مفید نیستند. معمولا شیمی درمانی درمان استاندارد است.

چون در حال حاضر درمان های زیادی برای این نوع سرطان سینه وجود ندارد، اگر سلامت عمومی شما خوب باشد می توانید بفکر امتحان داروهای جدید در کارآزمایی های بالینی بیفتید.

"بیشتر بدانید (نقش روانشناسی در سرطان سینه (پستان)"