درمان لنفوم هوچکین HL:

درمان لنفوم هوچکین بر اساس مرحله بیماری:

درمان لنفوم هوچکین اطفال کمی با بزرگسالان متفاوت است. برای نوجوانانی که کامل رشد کرده اند، معمولا درمان مانند بزرگسالان است.

• نوع بیماری هوچکین
• مرحله بیماری هوچکین
• آیا بیماری حجیم است یا نه؟
• آیا علایم بی وجود دارد یا نه؟
• نتایج آزمایشات.
• سن بیمار
• سلامت عمومی بیمار

• IA,IIA درمان هوچکین مرحله مطلوب:

هوچکینی که تنها در یک سمت دیافراگم (بالا یا پایین) قرار دارد، و هیچ فاکتور نامطلوبی ندارد:

• حجیم نیست.
• در چندین منطقه مختلف درگیری غدد لنفاوی ایجاد نکرده است.
• هیچگونه علامت بی وجود ندارد.
• ESR بالا نیست.

درمان اغلب بیماران شیمی درمانی است (معمولا 2-4 جلسه ABVD یا 8 هفته استانفورد V) و سپس پرتودرمانی مکان اولیه بیماری.

گزینه دیگر شیمی درمانی تنها است (معمولا 4 تا 6 سیکل) در بیماران گزینش شده.

پزشکان اغلب پس از چند دوره شیمی درمانی PET/CT میکنند تا کیفیت پاسخ به درمان را بررسی نمایند و تعیین کنند بیمار باید چند دوره درمان بگیرد.

اگر فردی نتواند بدلیل سایر مسایل شیمی درمانی بگیرد، ممکنست پرتودرمانی تنها یک گزینه باشد.

برای کسانیکه به درمان پاسخ نمی دهند، شیمی درمانی با داروهای مختلف یا شیمی درمانی با دوز بالا (و احتمالا پرتودرمانی) و سپس پیوند مغز استخوان ممکنست توصیه شود. درمان با آنتی بادی مونوکلونال برنتوکسیماب ممکنست گزینه دیگری باشد. اگر کمک کننده نبود، ممکنست داروی ایمونوتراپی نیوولوماب مفید باشد.

• I,II درمان هوچکین مرحله نامطلوب:

این گروه شامل لنفوم هوچکین ی می شود که تنها در یک سمت دیافراگم قرار دارد اما حجیم است، در چندین ناحیه مختلف است، موجب علایم بی شده و/یا موجب افزایش ESR شده باشد.

عموما درمان شدیدتر از درمان در موارد با بیماری مطلوب است. به طور معمول با شیمی درمانی شروع می شود (معمولا ABVD  برای 4 تا 6 جلسه یا استانفورد  Vبرای 12 هفته).

PET/CT اغلب پس از چندین دوره شیمی درمانی انجام میشود تا تعیین کند چه مقدار درمان نیاز است. اغلب پس از آن شیمی درمانی مجدد ادامه  می یابد. بطور تیپیک پرتو درمانی به مکانهای تومور داده میشود بخصوص در موارد حجیم.

برای آنهاییکه به درمان پاسخ نمی دهند شیمی درمانی با داروهای مختلف یا دوز بالای شیمی درمانی (و احتمالا پرتو درمانی) و سپس پیوند مغز استخوان توصیه می شود. درمان با آنتی بادی مونوکلونال برنتوکسیماب ممکنست گزینه دیگری باشد. اگر کمک کننده نباشد ممکنست داروی ایمونوتراپی نیوولوماب مفید باشد.

• III,IV درمان هوچکین مرحله:

شامل لنفوم هوچکین ی می شود که هم بالا و هم پایین دیافراگم است و/یا بطور گسترده یک یا بیشتر از اعضای خارج از سیستم لنفاوی را درگیر کرده است.

پزشکان عموما این مراحل را با رژیم های سنگین تر شیمی درمانی (نسبت به شیمی درمانی مراحل پایین تر) درمان می کنند. هرچند ABVD میتواند به کار رود، برخی پزشکان در مواردیکه چندین فاکتور نامطلوب وجود دارد علاقه به شیمی درمانیهای سنگین تر مانند استانفورد V برای 12 هفته یا حتی BEACOPP دارند.

PET/CT ممکنست حین یا پس از شیمی درمانی بکار رود تا بررسی کند که شما چقدر درمان نیاز دارید. بسته به نتایج اسکن ممکنست شیمی بیشتری داده شود. ممکنست بعد از شیمی درمانی پرتو درمانی نیز داده شود بخصوص اگر نواحی توموری بزرگی وجود داشته باشد.

برای آنهاییکه لنفوم هوچکین شان به درمان پاسخ نمی دهد، شیمی درمانی با داروهای مختلف یا شیمی درمانی با دوز بالا (و احتمالا پرتودرمانی) و سپس پیوند مغز استخوان توصیه می شود.

درمان با آنتی بادی مونوکلونال برنتوکسیماب گزینه دیگری است. اگر مفید نباشد، ممکنست یک داروی ایمونوتراپی مانند نیوولوماب یا پمبرولیزوماب کمک کننده باشد.

درمان لنفوم هوچکین مقاوم به درمان:

درمان لنفوم هوچکین باید تمام ردپاهای لنفوم را پاکسازی کند. زمانیکه درمان اولیه کامل شد پزشک از PET/CT استفاده می کند تا دنبال هر گونه علامتی از هوچکین باشد. اگر هنوز هوچکین وجود داشته باشد اغلب صاحبنظران فکر می کنند که غیر محتمل است دریافت بیشتر این درمان است منجر به شفا شود.

گاهی پس از شیمی درمانی، پرتودرمانی به ناحیه ای که بیماری باقیمانده دارد ممکنست شفا بخش باشد. ترکیبی از داروهای شیمی درمانی گزینه دیگر است. اگر درمان اولیه پرتودرمانی بود استفاده از شیمی (با یا بدون پرتودرمانی بیشتر) می تواند شفابخش باشد.

اگر هنوز پس از ترکیب این درمانها لنفوم هوچکین باقی مانده باشد اغلب پزشکان توصیه می کنند شیمی درمانی با دوز بالا (و احتمالا پرتو درمانی) و سپس پیوند اتولوگ انجام شود. اگر سرطان هنوز پابرجا باشد ممکنست پیوند آلوژن یک گزینه باشد.

گزینه دیگر بجای پیوند یا پس از پیوند ممکنست درمان با برنتوکسیماب باشد. اگر مفید نبود مکنست ایمونوتراپی با نیوولوماب کمک کننده باشد.

درمان عود لنفوم هوچکین:

اگر هوچکین پس از درمان برگردد، درمان بیشتر بستگی دارد به مکان عود لنفوم، چه مدت پس از درمان عود کند، نوع درمان اولیه.

اگر درمان اولیه پرتودرمانی تنها بوده، معمولا شیمی درمانی در موارد عود داده می شود.

اگر ابتدا شیمی درمانی بدون پرتودرمانی داده شده و سرطان تنها در غدد لنفاوی عود کرده است بیمار می تواند به غدد لنفاوی پرتو بگیرد با یا بدون شیمی بیشتر. شیمی درمانی با داروهای مختلف یک گزینه است.

معمولا پرتودرمانی به یک ناحیه نمی تواند 2 مرتبه انجام شود. مثلا اگر لنفوم هوچکین قفسه سینه با پرتو درمانی درمان شود و دوباره در قفسه سینه عود کند، معمولا نمی تواند با پرتودرمانی بیشتر به قفسه سینه درمان شود. این اصل صادق است که اهمیتی ندارد که چقدر قبل پرتو درمانی اول داده شده است.

اگر لنفوم پس از چند سال برگردد، استفاده از همان داروها یا شیمی های متفاوت (احتمالا با پرتودرمانی) هنوز می تواند آنرا شفا بخشد. از طرف دیگر بیمارانیکه بیماری شان بزودی پس از درمان عود می کند ممکنست نیاز به درمان شدیدتری داشته باشند. مثلا اگر پس از چند ماه از درمان اولیه عود نماید شیمی درمانی با دوز بالا (و احتمالا پرتو درمانی) و سپس پیوند اتولوگ می تواند توصیه شود. (برای آگاهی بیشتر "بخش پیوند مغز استخوان" در وبسایت سنین را ببینید).

اگر پس ازپیوند اتولوگ هنوز هوچکین باقی بماند، پیوند آلوژن یک گزینه است. گزینه دیگر بجای یا پس از پیوند مغز استخوان داروی آنتی بادی مونوکلونال برنتوکسیماب است. اگر کمک کننده نباشد، داروی ایمونوتراپی نیوولوماب یا پمبرولیزوماب کمک کننده است.

شرکت در کارآزمایی بالینی برای درمان لنفوم هوچکین:

کارآزمایی های بالینی مطالعات تحقیقاتی هستند که بدقت کنترل شده اند و برای بررسی درمانهای امید بخش جدید انجام می شوند. گاهی کارآزمایی های بالینی تنها راه دسترسی به درمانهای جدید است. همچنین برای پزشکان بهترین راه کشف روشهای بهتر درمان سرطان هستند. اما هنوز این کارآزماییها برای همه مناسب نیستند.

روشهای جایگزین و مکمل درمان لنفوم هوچکین:

ممکنست شما درمورد روشهای جایگزین و مکمل شنیده باشید، درحالیکه پزشکتان اینها را برای درمان و کنترل علایم به شما متذکر نشده باشد.

این روشها شامل: ویتامین ها، گیاهان، رژیم های خاص، طب سوزنی، ماساژ، ... میشود.

روشهای مکمل روشهایی هستند که در کنار درمانهای معمول شما به کار میروند.

روشهای جایگزین روشهایی هستند که بجای درمان پزشک شما استفاده می شود. اگرچه برخی از این روشها ممکنست در کاهش علایم یا ایجاد احساس بهتر کمک کننده باشد، اما تاثیر خیلی از آنها ثابت نشده است. برخی حتی خطرناک هستند.

حتما با تیم درمان سرطان خود در مورد این روشها صحبت کنید، آنها دانسته ها و نکات ناشناخته این روشها را به شما آموزش می دهند، تا بتوانید آگاهانه تصمیم بگیرید.

اقدامات پس از درمان لنفوم هوچکین:

حتی اگر شما دوره درمان را تکمیل کرده باشید، پزشکان شما  هنوز تمایل دارند شما را از نزدیک تحت نظر بگیرند. خیلی مهم است که تمام برنامه های پایش در آینده را منظم انجام دهید، زیرا لنفوم هوچکین میتواند حتی سالها پس از درمان هم عود نماید.

ممکنست برخی عوارض درمان مدتها بعد ظاهر شود. ویزیت ها زمان خوبیست که سوالاتتان را از پزشکتان بپرسید و اگر متوجه هر گونه تغییر یا مشکلی شده اید با وی درمیان گذارید.

حین ویزیت های پایش، پزشک از شما در مورد علایم می پرسد، معاینه می کند و ممکنست آزمایش خون یا تصویربرداری (سی تی اسکن، عکس ساده) درخواست نماید. ویزیت ها و آزمایشات معمولا در سال اول بعد از درمان هر از چند ماه درخواست می شود. بتدریج فاصله ویزیت ها افزایش می یابد اما حتی بعد از 5 سال هم حداقل سالانه انجام می شود.

افرادیکه بیماری هوچکین آنها با درمان کامل برطرف نشده باشد  نیزیک برنامه پایش متناسب با شرایط شان دارند.

• از پزشکتان برنامه پس از درمان را بخواهید:
  • برنامه آزمایشات و معاینات پیگیری.
  • برنامه آزمایشات مورد نیاز در آینده (غربالگری): برای بروز سایر سرطان ها، اثرات طولانی مدت سرطان یا درمان آن بر سلامتی.
  • لیست عوارض دیررس یا بلندمدت درمان، و اینکه دنبال چه باشید و کی با پزشکتان تماس بگیرید.
  • توصیه های تغذیه و فعالیت بدنی.

• کاهش ریسک پیشرفت یا عود لنفوم هوچکین:

متاسفانه معلوم نیست که آیا چیزی وجود دارد (مانند ورزش، رژیم، مکمل ها) که از رشد یا عود لنفوم هوچکین جلوگیری کند.

عادت به انجام رفتارهای سالم مانند سیگار نکشیدن، خوب غذا خوردن، فعالیت منظم بدنی و حفظ یک وزن سالم میتواند کمک کننده باشد اما هیچکس مطمئن نیست. اما ما میدانیم که این اقدامات میتوانند اثرات مثبتی روی سلامت شما (فراتر از لنفوم و سرطان) داشته باشند.

• مکمل های غذایی در لنفوم هوچکین:

تا کنون هیچ مکمل غذایی (ویتامین، مواد معدنی، محصول گیاهی) آشکارا موجب کاهش ریسک پیشرفت یا عود لنفوم هوچکین نشده است. این به این معنی نیست که هیچ مکملی کمک کننده نیست بلکه مهم است بدانیم که اثر هیچکدام ثابت نشده است.

قوانین مکملهای تغذیه ای در امریکا مانند داروها نیست. اگرچه محدودیتهایی از نظر تایید تاثیر ادعایی آنها اعمال می شود اما قبل از فروش نیازی به تایید تاثیر ندارند. اگر فکر می کنید مکمل غذایی نیاز دارید با تیم سرطان خود مشورت نمایید انها با روشن کردن مصرف ایمن این مکمل ها و پرهیز از عوارض انها به شما کمک می کنند.