باورهای نادرست: درمان سرطان 1

1- باور نادرست: خوردن شکر موجب وخیم تر شدن سرطان میشود.

درست: اگرچه تحقیقات نشان داده است که سلولهای سرطانی نسبت به سلولهای نرمال قند (گلوکز) بیشتری مصرف میکنند، هیچ مطالعه ای نشان نداده است که خوردن شکر موجب بدتر شدن سرطان شما شود یا اگر مصرف شکر را قطع کنید سرطان شما کوچک یا ناپدید میشود. با این حال یک رژیم پر شکر می تواند موجب اضافه وزن شود و چاقی با افزایش ریسک پیدایش چند سرطان مرتبط است.

2- باور نادرست: داروهای گیاهی سرطان را شفا می بخشند.

درست: اگرچه برخی مطالعات دال بر اینست که درمانهای مکمل یا جایگزین شامل برخی گیاهان، ممکنست به بیماران کمک کند با عوارض درمان سرطان کنار بیایند، اما دیده نشده که هیچ محصول گیاهی برای درمان سرطان موثر باشد. در واقع ممکنست برخی محصولات گیاهی زمانیکه حین شیمی درمانی یا پرتو درمانی استفاده میشوند بدلیل ایجاد تداخل مضر باشند. بیمار سرطانی باید در مورد درمان مکمل و جایگزین شامل ویتامین ها و مکمل های گیاهی ای که ممکنست استفاده کنند با پزشک خود مشورت نمایند.

3- باور نادرست: سرطان مساوی با مرگ است.

درست: در امریکا احتمال مرگ ناشی از سرطان از سال 1990 بطور پیوسته کم شده است. حیات 5 ساله کل سرطانها بطور متوسط حدود 66% است. حیات 5 ساله برخی از سرطانها مانند سینه، پروستات و تیروئید اکنون بالای 90% است. یعنی بیش از 90% بیماران مبتلا به سرطان سینه، پروستات یا تیروئید بعد از 5 سال از درمان زنده می مانند. درمورد میزان زنده ماندن بعد از 5 سال اطلاعاتی در دست نیست نه اینکه اینها بعد از 5 سال از دنیا می روند. البته باید توجه داشت که این آمار از تعداد بالای بیماران بدست آمده است نه بررسی تک تک این افراد (هر فرد خصوصیات بدنی خاص خود و پاسخ به درمان ویژه خود دارد)، و مربوط به درمان هایی است که 5 سال پیش وجود داشته و اکنون که درمان ها پیشرفت کرده است احتمالا میزان حیات 5 ساله بیمارانی که امروز درمان می شوند بیشتر خواهد بود. اینکه یک بیمار سرطانی چه مدت زنده می ماند و اینکه آیا در اثر سرطان خواهد مرد یا به دلایل دیگر بستگی به فاکتورهای زیادی دارد شامل: سرعت رشد سرطان، میزان پخش شدن سرطان در بدن، آیا درمان موثری در دسترس است، سلامت کلی فرد و موارد دیگر.

4- باور نادرست: در تمام خانمهای مبتلا به سرطان سینه باید کل سینه خارج شود.

درست: درمانهای نگهدارنده سینه در خانمها این امکان را فراهم آورده که در مراحل اولیه، سرطان را با خارج سازی توده و حفظ سینه درمان نماییم.

5- باور نادرست: تهوع، کسالت و درد بخشی از درمان سرطان هستند.

درست: در پاسخ به رژیم های درمانی تفاوتهای فردی وجود دارد و همه بیماران دچار عوارض ثبت شده یک دارو نمیشوند. تمام رژیم های درمانی هم تهوع آور نیستند. در ضمن  پیشرفتهای اخیر در داروهای ضد تهوع امکان کاهش حالت تهوع و کسالت را فراهم کرده است. داروهای مسکن جدید و ورزش نیز کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشیده اند.

6- باور نادرست: برای درمان سرطان اصلاح رفتار کافیست.

درست: داشتن رفتار مثبت طی درمان سرطان همیشه مطلوب است اما این تنها گزینه شفا نیست. زیرا در بیماران سرطانی اولویت نخست درمان و داروی مناسب است. در بسیاری موارد در درمان سرطان حتی به چند پزشک متخصص نیاز است (روش ارجح درمان سرطان در همه جای دنیا روش تیمی است) و این که فردی یا پزشکی ادعا کند تنها درمانگر سرطان من هستم اشتباه است.

7- باور نادرست: درمان سرطان پروستات، هميشه منجر به ناتوانى جنسى و بى اختيارى مى گردد.

درست: اگر چه مشكل "دست يابى به نعوظ" يا "بى اختيارى ادرار"، از عوارض شايع درمان جراحى يا پرتودرمانى سرطان پروستات هستند، اما تمامى مردان آن را تجربه نمى نمايند. اين قبيل عوارض به ميزان زيادى، وابسته به سن و شرایط جسمى فرد است. براى بهبود مشكلات نعوظ و بى اختيارى درمان هاى زيادى وجود دارد، همچنين جراحان حاذق، بميزان زيادى از آسيب به شبكه هاى عصبى اطراف غده پروستات، پيشگيرى مى نمايند. در هنگام گزينش جراح، بايد در مورد ميزان موفقيت عمل هاى وى (در باره عدم وجود مشكلات گفته شده، بعد از عمل و بهبودى بيمار)، تحقيق كافى به عمل بياورند.

8- باور نادرست: ما آدم به ماه فرستاديم و موشك به مريخ مى فرستيم، آیا نمى توانيم سرطان را درمان كنيم؟

درست: کشف درمان قطعى و نهايى سرطان، بسيار دشوارتر از فنون مهندسى و محاسبات فيزيك و رياضى مورد لزوم برای پرتاب و هدايت يك سفينه فضايى است. علیرغم پيشرفت هاى شگرف در تشخيص و كشفيات شگفت در درمان، هنوز لازم است بدانيم كه چگونه اولين "سلول" بطور ناگهانی "سرطانى" شده و چرا برخى افراد مقاومت بهترى در مقابل سرطان دارند. سرطان يك "هدف متحرك" است، سلول هاى سرطانى در دوره درمان با "جهش" يافتن، تغييرات دایمى دارند. اين فرآيند منجر به بى اثر شدن داروها، مواد و پرتوها، بر سرطانى مى شود كه تا همين اخیرا بر آن تاثير خوبى داشتند و به راحتى باعث نابودى آن مى شدند.

اين پرسش، بر پایه يك پندار غلط و باطل عمومى شکل گرفته است که "همه سرطان ها يكى هستند". سرطان ها يك گروه عظيم از بيمارى ها را تشكيل مى دهند، و هركدام دلايل متعدد و مختلفى دارند. در حقيقت سرطان شامل يك گروه چند صد تايى از بيمارى ها است، و هر كدام براى خود پاتولوژی (آسیب شناسی) منحصر به فردى دارد و هر يك، به علت شرایط بسيار ويژه ای ايجاد مى گردند، مثلا: سرطانى كه در پستان پديدار مى گردد، با سرطانى كه در ريه شكل مى گيرد، تفاوت هاى زيادى دارد. يك "گلوله جادويى" براى ريشه كن  ساختن سرطان ها وجود ندارد. يك تحقيق گسترده در دانشگاه شيكاگو، مشخص نمود که ميزان "نجات از سرطان" در مقايسه با ٣٠ سال قبل تغييرى نيافته، اما، اين موضوع به هيچ وجه صحيح نیست. اكنون، افراد سرطانى، عمر طولانى تر و با كيفيت ترى را (نسبت به يك نسل قبل) تجربه مى نمايند. امروز از هر سه نفر، با تشخيص سرطان، دو نفر بيش از پنج سال به حيات خود ادامه مى دهند، اما در ١٩٧٠ اين نسبت يك نفر از سه نفر بود. ما اين را مى دانيم كه حقيقتا بعضى از سرطان ها، قابل درمان مى باشند، منجمله: مراحل پيشرفته از "سرطان بيضه" "سرطان خون حاد" و "لنفوما" ‏ چه در كودكان و بالغين، يا برخى از انواع ديگر سرطان.

9- باور نادرست: اگر چندماه صبر كنيم، درمان پيدا شده و همه چيز درست می شود.

درست: اگر چه پيشرفت هاى شايانى در درمان سرطان صورت گرفته، و مردم بیش از هر زمان ديگرى پس از درمان زنده مى مانند، اما به هيچ وجه تصور اين كه" يك واكسن جادويى" و يا "يك راه حل قطعى و نهايى" ، در چند سال آينده، براى سرطان پيدا مى شود، اصلاً عقلانى و منطقى نيست. پيشرفت و نوآورى بر عليه اين گروه از بيمارى هاى "ترسناك"، به نحو عذاب آورى، به آهستگى انجام مى پذيرد، اما به هر حال، افتان و خيزان در جهت صحيح در حال حركت است. درمان هاى در دسترس، مطالعات و آزمايشات بالينى، "قول هايى" مى دهند، اما واقعيت اينست كه: سرطانى كه در هنگام تشخيص، پيشرفت زيادى كرده و به ساير اندام ها گسترش (متاستاز) یافته، در اكثر قريب به اتفاق اشخاص، ديگر قابل درمان نخواهد بود. اما چيزى كه امکان پذیر است، زندگى "نسبتاً طولانى تر" و با "كيفيت نسبى بهتر" به همراه داروهاى ضد درد، تهوع و استفراغ  موثر و كارآمد تر نسبت به چند سال قبل، است.

10- باور نادرست: هر سرطان مشخصى، درمان مشخصى هم دارد.

درست: پزشك شما، نحوه درمان شما راسنجيده و براى شما طراحى مى نمايد. نوع درمانى كه شما دريافت مى کنيد، براساس اينكه سرطان از كدام نقطه شروع شده و ميزان گسترش آن و برآورد اثرات سوء آن بر سلامت و بدن شما چقدر است برنامه ريزى مى شود. امروزه اين كار بيشتر و بيشتر بر اساس ژن هاى شما انجام مى شود. شايد اين الگوى ژنى كه با آن به دنيا آمده ايد، نشان بدهد كه بدن شما چگونه با دارويى كه براى درمان سرطان شما تخصيص يافته كنار می آید، اما عملكرد همين دارو و واكنش آن بر بدن شخص ديگر (كه به همين سرطان هم مبتلا است)، متفاوت است. انجام تست هاى ژنتيكى بر سلول هاى سرطانى شما، به هدايت روش درمان شما، كمك مى کند.

منبع: American Cancer Society 2017

مترجم: نادر قطمیری، کارشناس زبان انگلیسی

بازبینی: سید سعید کسایی، فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی