بدن زنان، رابطه جنسى و سرطان

Women Body, Sexual Relation & Cancer

سرطان و فعالیت جنسی:

وقتیكه درمى يابيم كه مبتلا به سرطان شده ايم، ابتدا تمركز را بر برنامه هاى درمان و حفظ بقا مى گذاريم، اما پس از مدتى، ديگر پرسش ها نيز مانند: چگونه حتى با كنترل سرطان، زندگى من مى تواند دوباره طبيعى و نرمال باشد؟ نيز پديدار مى شوند. همان گونه كه مى توان از تاثيرات درمان بر وضعيّت تغذيه، كار و شغل ... درد، پرسش كرده و مطلع شويد، مى توانيد از اثر آن بر "زندگى جنسى" خود نيز آگاهى كسب كنيد. قدم اول، پرسيدن سوالات از پزشك و يا گروه درمانى است.
ارتباط جنسى و اصولاً "سكس" قسمت مهمى از زندگى روزمره را تشكيل مى دهد. مقاربت، به معناى عمل جنسى با يك نفر ديگر است، اما اميال و تمايلات جنسى، بيشتر در مورداحساس شما راجع به خود، به عنوان يك زن است (بدون در نظر گرفتن سمت و سوى علاقه شما به كدام جنس)، و مرتبط با احتياج شما به مراقبت، لمس شدن، در آغوش گرفته شدن و نزديكى مى باشد.
مطالب زير پاسخ به تمامى سوالات شما نيست، اما كمك مى كند كه شما در حفظ رابطه صميمانه و نزديكى جنسى (با شريك جنسى خود) گفتگو هاى صريح و صادقانه داشته باشيد. به ياد داشته باشيد كه تماس و نزديكى مابين دونفر، و توانايى دريافت لذت از آن، هميشه باقى مى ماند.

نحوه كاركرد ساختارهاى جنسى بدن يك زن:

اندام توليد مثل و ارتباط جنسى زنان، در ناحيه لگن قرار دارد. سرطان و درمان هاى مرتبط با آن، به شكل هاى متفاوت مى توانند بر زندگى جنسى شما تاثير گذار باشد:
رحِم يا زهدان: كه به شكل يك گلابى است و از جنين در حال رشد نگهدارى مى نمايد.
لوله هاى فالوپ: دو لوله باريك كه تخمك ها را به رحم منتقل مى نمايند.
تخمدان ها: دو عضو كوچك كه محل نگهدارى از تخمك ها بوده و در ساخت هورمون هم نقش دارند.
گردن رحم: قسمت پايينى زهدان است كه به واژن متصل مى باشد.
واژن: لوله اى به طول ١٠ سانتيمتركه قابليت اتساع داشته و دهانه رحم را به بيرون بدن متصل مى كند.
فَرج: قسمت بيرونى واژن، شامل "خروسه" (چوچوله) و لُب هاى داخلى و خارجى مى باشد.
مثانه: كيسه اى كه محل نگهدارى ادرار است.
راست روده: قسمت پايينى وانتهایى روده بزرگ، كه از طريق مقعد به خارج از بدن متصل مى باشد.

برخى زنان شايد هيچ گاه به اندام هاى جنسى خود ننگريسته باشند، و ندانند كه هر قسمت در كجا قرار دارد، با يك آينه دستى خود را معاينه و تماشا نماييد.

• دو لب داخلى و خارجى (همچون بالشتك هايى) وظيفه مراقبت از قسمت هاى حساس داخلى را به عهده دارند (بعضى زنان، تماس هاى ملايم لب هاى داخلى را لذت بخش مى دانند).
• حال، خروسه را پيدا نماييد كه ابتدای "ورودى فرج" قرار داشته و حساس ترين ناحيه بدن زن حین نوازش مى باشد.
• در زير خروسه، مجراى ادرار قرار دارد.
• مقعد، يا آخرين نقطه راست روده (كه مجرايى براى خروج مواد زائد از بدن است)، در زير دهانه "فرج" قرار داشته و براى بعضى زنان، لمس اين ناحيه (و حتى از قسمت هاى داخلى آن) لذت بخش مى باشد.

اگر درمان سرطان، شكل ظاهرى اين قسمت ها را تغيير داده، سعى كنيد كه به اين تغييرات عادت كنيد. اگر جايى زخم و يا ورم دارد، به شريك جنسى خود خبر داده و با همكارى يكديگر "نوعى" از معاشقه را انتخاب نماييد كه براى هردو شما لذت بخش باشد.

چرخه هاى طبيعى بدن يك زن بالغ:

در سال هايى كه يك زن مى تواند "زايندگى" و توليد مثل داشته باشد، هر ماه تخمدان، تخمك هايى را رها میکند، و اين تخمك ها از طريق لوله هاى فالوپ به رحم مى رسند. چنانچه در اين مدت، يك اسپرم از دهانه رحم عبور نموده و به اين تخمك برسد، حاملگى اتفاق خواهد افتاد. اگر، زن حامله نشود، بافت جدار رحم (كه طى چند هفته تشكيل شده)، بصورت خونريزى ماهيانه (پريود) از دهانه رحم خارج مى شود. اگر حاملگى اتفاق افتاده باشد، اين بافت در جاى خود مانده و جنين رشد يابنده را تغذيه مى نمايد.
اين چرخه هاى طبيعى ماهيانه، توسط هورمون ها كنترل مى شوند.

هورمون های جنسی:

هورمون هاى استروژن و آندروژن موجب احساس "تمايل" مى شوند. (اندروژن هورمون مردانه تلقى شده و بدن زنان ميزان اندكى از آن را توليد مى نمايد، كه نيمى توسط غدد فوق كليوى و نيمى توسط تخمدان ها توليد مى گردد)، اما، تمامى استروژن توسط تخمدان ها ساخته و ترشح مى شود.
در حدود سن ٥٠ سالگى، از توليد هورمون ها كاسته شده و تخمدان ها ديگر تخمكى "آزاد" نمى نمايند.
(اگر چه اين عدد سن براى بعضى متفاوت است)، و اين فرايند را "يائسگى" مى نامند. بعضى از زنان مى ترسند كه تمايلات جنسى آنان با فرارسيدن يائسگى از بين برود، اما براى غالب زنان، كم شدن ميزان ترشح هورمون ها موجب كم شدن ميل جنسى در ايشان نمى شود.(هر چند "زمان بيشترى" براى واژن لازم است تا "بزرگ و مرطوب" شود) كمبود استروژن هم موجب ضخيم شدن لوله واژن شده و از كش سانى آن كاسته مى گردد. براى برخى زنان (هر چند كه به شدت هم تحريك شده باشند)، واژن خشك و سفت باقى مى ماند.

اوج لذت جنسى در زنان (ارگاسم):

هر گاه زنى براى داشتن ارتباط جنسى، تحريك شديد مى شود، علايم كسب لذت از طريق سيستم عصبى به مغز ارسال شده و باعث "عكس العمل" ارگاسم مى گردد.
در حين انجام آن، ماهيچه هاى اندام جنسى، با منقبض و منبسط شدن مدام و ريتميك، امواجى از لذت را در تمامى ناحيه جنسى (و گاهى تمام بدن)، پخش مى نمايند. (ارگاسم يك واكنش طبيعى است، اما درك آن نيازمند تجاربى مى باشد) اين فرايند با گذر زمان (بالا رفتن سن)، تغيير نموده و حادث شدن آن احتياج به "بيشتر هيجانى شدن" و تماس طولانى ترى دارد.(براى بعضى زنان، ارگاسم، با يك خيالبافى جنسى و شهوانى، خواب ديدن يك روياى شهوى و يا با "ماليدن سینه ها" قابل دستيابى است) اما براى اغلب ايشان، اوج لذت جنسى با تماس، ضربه و فشردن اندام هاى جنسى، فرا مى رسد. حساس ترين نواحى، "خروسه" و دو "لُب" داخلى مى باشند. در هنگام تحريك جنسى، اندام هاى مختلف جنسى متورم شده و به رنگ صورتى تيره در مى آيند. (به علت جمع شدن خون در زير پوست) دست يابى به اوج لذت جنسى، براى بيشتر زنان، با ضربه زدن، فشار و مالش به خروسه، امكان پذير است. (بالاى خروسه، به شدت حساس بوده، و با ماليده شدن، پيام هاى ناشى از لذت را به مغز ارسال مى نمايد) اما بدليل حساسيت بالا، ممكن است مالش هاى شديد و تند، موجب حساسيت و زخم آن ناحیه شود. (با استفاده از روان كننده ها، مى توان از ايجاد زخم پيشگيرى نمود) ساير قسمت ها، شامل لب هاى خارجى و يا مقعد هم در صورت تماس و ضربه، ايجاد لذت مى نمايند. مناطق "حساس" زنان مختلف اندكى با يكديگر تفاوت دارد. انتهاى چندين رشته عصبى در دهانه واژن قرار دارد و اين مكان ها حساسيت بيشترى، نسبت به اعماق واژن دارند. (براى برخى از زنان، ديواره هاى جلويى واژن براى فشرده شدن و تماس حساس تر از ديگر قسمت هاى عقب و عمقى واژن هستند) بعضى از درمان گران (متخصصين سكس درمانى) معتقدند كه ضربه و مالش در ناحيه اى بين ٣ تا ٩ سانتى متر"عمق" در ديواره هاى جلويى واژن، كمك مى كنند كه زنان در حين مقاربت و نزديكى، به اوج لذت جنسى دست يابند.

منبع: 2017 American Cancer Society

مترجم: نادر قطمیری، کارشناس زبان انگلیسی

بازبینی: سیدسعید کسایی، فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی