علت شناسی لنفوم هوچکین HL

Hodgkin Lymphoma (HL) Etiology

دانشمندان فاکتورهای خطری را کشف کرده اند که فرد را به احتمال زیاد به بیماری هوچکین مبتلا می­ کند، اما مشخص نیست دقیقا چگونه این عوامل خطر را افزایش می دهند.

به عنوان مثال، برخی محققان فکر می­ کنند که ممکنست عفونت با ویروس اپشتین بار، باعث تغییرات DNA لنفوسیت های B شود، که منجر به رشد سلول های رید اشتنبرگ می­ شود که سلول های سرطانی در لنفوم هوچکین هستند.

DNA، مواد شیمیایی در سلول­های ما است که ژن های ما را تشکیل می دهد و سلول های بدن ما را کنترل می کند. ما شبیه پدر و مادرمان هستیم، زیرا آنها منبع DNA ما هستند، اما DNA بیشتر از آنچه ما که ما در ظاهر می­بینیم تاثیرگذار است.

بعضی از ژن ها کنترل کننده زمان رشد سلول ها، تقسیم سلول ها و مرگ سلولها هستند.

• ژن هایی که به رشد، تقسیم شدن و زنده ماندن سلول­ها کمک می کنند، آنکوژن­ها نامیده می شوند.
• ژن هایی که سرعت تقسیم شدن سلول­ها را کاهش می­ دهند یا در زمان مناسب باعث مرگ سلول می شوند، ژن های سرکوب کننده تومور نامیده می شوند.

سرطان ها می توانند از طریق تغییرات DNA ایجاد شوند که آنکوژن ها را روشن می کنند یا ژن های سرکوب کننده تومور را خاموش می کنند.

دانشمندان بسیاری از تغییرات ژنی را در سلول های رید اشتنبرگ پیدا کرده اند که به سلول ها کمک می کند رشد کنند، تقسیم شوند و مدت زمان طولانی­ تری زندگی کنند. سلول های رید اشتنبرگ همچنین با ترشح موادی بنام سیتوکین­ها، بسیاری از سلول های دیگر را به غدد لنفاوی جذب می کنند و آن را بزرگ می­کنند. این سلول­های غیرسرطانی به نوبه خود، موادی را آزاد می­کنند که به سلول های رید اشتنبرگ کمک می کند تا رشد کنند.

علیرغم پیشرفتهای انجام شده، دانشمندان هنوز نمی دانند چه چیزی منجر به انجام  این وقایع می­شود. واکنش غیر طبیعی به عفونت  EBV یا عفونت های دیگر ممکن است در برخی موارد دخیل باشند اما برای شناخت علت لنفوم هوچکین نیاز به تحقیقات بیشتری است.

عوامل خطر لنفوم هوچکین:

عامل خطر چیزی است که بر روی احتمال ابتلای شما به بیماری­ها مانند سرطان تاثیر می گذارد. سرطان های مختلف دارای عوامل خطر مختلف هستند. برخی عوامل خطر سرطان مانند سیگار کشیدن می توانند تغییر کنند. دیگر عوامل مانند سن یا سابقه خانوادگی قابل تغییر نیستند.

چند عامل خطر، احتمال ابتلای فرد به لنفوم هوچکین را افزایش می­دهند (اگر چه هنوز مشخص نیست که چرا این عوامل خطر ابتلا را افزایش می دهند). اما داشتن یک عامل خطر یا حتی چندین عامل خطر، به این معنی نیست که شما قطعا به این بیماری دچار خواهید شد و بسیاری از افرادی که این بیماری را دارند، ممکن است فاکتور خطر شناخته شده ای نداشته باشند.

• عفونت ویروس اپشتین بارEpstein-Barr Virus / مونونوکلئوز و لنفوم هوچکین:

گاهی افراد مبتلا به مونونوکلئوز عفونی (گاهی اوقات بصورت اختصار مونو نامیده می شوند)، یک عفونت با ویروس اپشتین بار(EBV) ، دارند که خطر بالقوه لنفوم هوچکین را افزایش می دهند، اگر چه خطر در افرادی که مونو ندارند بیشتر است اما خطر کلی احتمالا ابتلا به هوچکین همچنان خیلی کم است.

نقش دقیق EBV در توسعه لنفوم هوچکین روشن نیست. بسیاری از افراد آلوده به EBV هستند، اما تعداد بسیار کمی مبتلا لنفوم هوچکین هستند. قطعات ویروس در سلول های Reed Sternberg در حدود 1 نفر از 3 نفر فرد مبتلا به لنفوم هوچکین وجود دارد. اما بیشتر افراد مبتلا به لنفوم هوچکین هیچ نشانه ای از EBV در سلول های سرطانی خود ندارند.

سن و لنفوم هوچکین:

افراد در هر سنی مبتلا به لنفوم هوچکین شوند، اما در اوایل بزرگسالی (به ویژه در 20 تا 30 سالگی) و در اواخر بزرگسالی (بعد از 55 سالگی) بیشتر شایع است.

• جنسیت و لنفوم هوچکین:

لنفوم هوچکین اغلب در مردان بیشتر از زنان است.

• جغرافیا و لنفوم هوچکین:

لنفوم هوچکین در ایالات متحده، کانادا و اروپا بیشتر رایج است و در کشورهای آفریقایی و آسیایی کمترین میزان را دارد.

• سابقه خانوادگی و لنفوم هوچکین:

برادران و خواهران  افراد جوان مبتلا به این بیماری، احتمال خطر ابتلا به لنفوم هوچکین بالاتری دارند. این خطر برای یک دوقلو همسان از یک فرد مبتلا به لنفوم هوچکین بسیار بالا است. اما ارتباط خانوادگی هنوز ناشایع است. بیشتر افراد مبتلا به لنفوم هوچکین هیچ سابقه فامیلی ندارند.

روشن نیست که چرا سابقه خانوادگی ممکن است خطر را افزایش دهد. ممکنست به این دلیل باشد که اعضای خانواده در دوران کودکی در معرض عفونت هایمشترک  بوده اند (مانند ویروس اپشتین بار). همچنین ممکنست آنها تغییرات ژنی ارثی مشترکی داشته باشند که موجب بروز لنفوم هوچکین میشود. یا ترکیبی از آنها  را دارند.

• وضعیت اجتماعی و اقتصادی و لنفوم هوچکین:

خطر ابتلا به بیماری هوچکین در افرادی که دارای وضعیت اجتماعی و اقتصادی بالاتری هستند بیشتر است اما دلیل این موضوع روشن نیست. یکی از نظریه ها این است که کودکان خانواده های ثروتمند ممکنست در سنین بالاتری در معرض برخی عفونت ها (مانند ویروس Epstein Barr) قرار بگیرند (نسبت به خانواده های ضعیفی که در کودکی به این عفونتها مبتلا می شوند) که خطر ابتلا آن­ها به لنفوم هوچکین را افزایش می­دهد.

• عفونت HIV و لنفوم هوچکین:

خطر ابتلا به بیماری هوچکین در افراد مبتلا به HIV ، (ویروس عامل ایدز) افزایش می یابد.

"اگر سوالی دارید، بپرسید."