کپسیتابین

موارد مصرف کپسیتابین:

کپستابین یک پیش دارو است که به فلورواوراسیل در بافت های بدن تبدیل می شود. به صورت خوراکی در درمان سرطان کولورکتال متاستاتیک و سرطان پستان متاستاتیک و موضعی پیشرفته تجویز می شود. دوز روزانه توصیه شده g/m2 5/2 در دو دوز تقسیم شده و حدود 12 ساعت دور از غذا می باشد که به مدت 2 هفته تجویز می گردد و سپس با یک هفته استراحت دنبال می شود و با توجه به بروز مسمومیت دوزهای تجویزی باید اصلاح شوند. در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی دوز تجویزی دارو باید کاسته شود. تجویز این دارو در دیگر بدخیمی ها در حال بررسی است.

فارماکوکینتیک کپسیتابین:

کپسیتابین به سهولت از مسیر گوارشی جذب می شود و اوج غلظت پلاسمائی آن طی حدود 5/1 ساعت حاصل می شود. غذا باعث کاهش سرعت و میزان جذب می شود. این دارو در کبد به 5-داکسی فلوروسیتیدین متابولیزه می شود که سپس به 5-داکسی فلورویوریدین و متعاقب آن در بافت های بدن به 5-فلورواوراسیل تبدیل می شود.

عوارض جانبی کپسیتابین:

همانند فلورواوراسیل، اسهال و حالت تهوع و استفراغ، التهاب معده، سندرم اریترودیس استزیا (قرمز شدن کف دست وپا)، درماتیت، کاردیوتوکسیسیتی (سمیت قلبی) و کاهش عملکرد مغز استخوان مشاهده شده است. هایپربیلی روبینمی نیز ایجاد شده است. در بیماران مبتلا به اختلالات متوسط کلیوی نیاز به کاهش دوز می باشد و در اختلالات شدید مصرف کپسیتابین ممنوع است.

تداخلات دارویی کپسیتابین:

همانند فلورواوراسیل. در مصرف همزمان با وارفارین تغییر در پارامترهای انعقادی و خونریزی رخ داده است هم چنین در مصرف همزمان با فنی توئین افزایش غلظت پلاسمایی فنی توئین و علایم مسمومیت مشاهده شده است.