بیواسیزوماب
Bevacizumab
موارد مصرف بیواسیزوماب:
- درمان سرطان متاستاتیک کولورکتال.
- درمان سرطان ریه با سلول های غیرکوچک و غیر سلول کوچک (توقف ناپذیر، پیشرونده در موضع، راجعه یا متاستاتیک).
- درمان گلیوبلاستومای پیشرونده (اثربخشی بستگی به روند پاسخ دهی فرد دارد).
- درمان سرطان متاستاتیک سلول های کلیوی.
موارد مصرف غیر مستند بیواسیزوماب:
درمان سرطان متاستاتیک سینه، سرطان راجعه دهانه رحم، سرطان راجعه تخمدان، سارکومای بافت نرم (آنژیوسارکوما یا همانژیوپریسیتوما/ تومور فیبری انفرادی)، دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD).
مکانیسم اثر بیواسیزوماب:
- آنتی بادی مونوکلونال نوترکیب است که به فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ( VEGF) متصل و غیر فعالش می کند و مانع از اتصال آن به گیرنده های اندوتلیوم، Flt-1 و KDR می شود. اتصال VEGF باعث شروع آنژیوژنز می شود. لذا مهار رشد مویرگی باعث تاخیر در رشد کلیه بافت ها شامل بافت متاستاتیک می گردد.
فارماکوکینتیک بیواسیزوماب:
- توزیع: (Vd= 46 mL/kg)
- نیمه عمر: حدودا 20 روز (متوسط 50-11 روز)
- دفع ( کلیرانس ): 2.75-5 mL/kg/day
منع مصرف بیواسیزوماب:
مواردی از ممنوعیت مصرف ندارد.
عوارض جانبی بیواسیزوماب:
- قلبی عروقی: پرفشاری خون، حوادث ترومبوآمبولی، ترومبوز و آمبولی وریدی، ترومبوز شریانی، کاهش فشار خون
- سیستم عصبی مرکزی: درد، سردرد، گیجی، خستگی، نوروپاتی حسی (در ترکیب با پاکلی تاکسل).
- پوستی: ریزش مو، خشکی پوست، درماتیت پوسته ریزی دهنده، تغییر رنگ پوست.
- گوارشی: درد شکمی، استفراغ، بی اشتهایی، یبوست، اسهال، التهاب دهان، خونریزی گوارشی، سوء هاضمه، اختلال حس چشایی، کاهش وزن، نفخ و تهوع.
- خونی: خونریزی، لوکوپنی، نوتروپنی.
- عضلانی اسکلتی: درد عضلات، درد کمر.
- کلیوی: دفع پروتئین.
- تنفسی: عفونت مجاری فوقانی تنفسی، خلط خونی، تنگی نفس، رینیت
- متفرقه: عفونت
تداخلات دارویی بیواسیزوماب:
- از مصرف همزمان بواسیزوماب با کلوزاپین و سونی تینیب خودداری کنید.
- بیواسیزوماب باعث افزایش اثر داروهای ضد سرطان (آنتراسایکلین های سیستمیک)، کلوزاپین، ایرینوتکان، سورافینیب و سونی تینیب می شود. اثرات بواسیزوماب توسط سونی تینیب ممکن است افزایش یابد.
هشدار های بیواسیزوماب:
- سوراخ شدگی دستگاه گوارش که گاهی کشنده بوده و در صورت بروز بایستی قطع گردد.
- زخم های ایجاد شده در جراحی ها ممکن است با مصرف این داروها تشدید یابد. لذا در صورت پارگی زخم بایستی دارو قطع گردد. اگرچه فاصله مناسب بین مصرف دارو و جراحی مشخص نشده است، بواسیزوماب باید حداقل 28 روز قبل از جراحی قطع شده و 28 روز بعد از جراحی و بعد از بهبود کامل زخم شروع شود.
- خونریزی شدید یا کشنده شامل خلط خونی، خونریزی گوارشی، خونریزی سیستم عصبی مرکزی، خون دماغ و خونریزی واژینال (در صورت مصرف بواسیزوماب تا 5 بار بطور مرتب افزایش می یابد). در بیماران با خونریزی شدید یا خلط خونی تازه نباید مصرف شود (خون بیشتر از 2.5 mL).