ایماتینیب
Imatinib
موارد مصرف ایماتینیب:
ایماتینیب یک مهار کننده تیروزین کیناز است. به صورت مسیلات تجویز می شود. 5/119 میلی گرم فرم مسیلات تقریباً معادل با mg 100 ایماتینیب است. در درمان فاز مزمنِ لوسمی میلوئید مزمن (CML) mg400 در روز به صورت خوراکی داده می شود که در صورت نیاز به mg600 قابل افزایش است و در فاز تشدید بیماری دوز mg600 در روز داده می شود که در صورت نیاز به mg400 و 2 بار در روز قابل افزایش است.
به کودکان بالای 3 سال دوز mg/m2 260 در روز تا حداکثر mg400 در فاز مزمن و mg/m2 340 تا حداکثر mg600 در فاز تشدید داده می شود.
در درمان تومورهای بد خیم استرومایی متاستاتیک و یا غیر قابل جراحی گوارشی دوز 400 یا 600 میلی گرم در روز توصیه می شود. دوزهای تجویزی باید همراه با غذا مصرف شوند و با حجم زیادی مایعات خورده شوند تا ناراحتی های گوارشی به حداقل برسد. در صورت بروز مسمومیت کبدی و مهار شدن میلوئید نیاز به تعدیل دوز می باشد. شمارش گلبولهای خونی و عملکرد کبدی بایستی به صورت مرتب پایش گردند.
فارماکوکینتیک ایماتینیب:
ایماتینیب متعاقب دوز خوراکی به خوبی جذب می شود و اوج غلظت پلاسمائی آن طی 2 تا 4 ساعت ایجاد می شود. میزان زیست دستیابی متوسط آن حدود 98% است و حدود 95% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر حذف پلاسمائی این دارو و متابولیت هایش به ترتیب حدود 18 و 40 ساعت می باشد. اصلی ترین آنزیم مسئول متابولیسم این دارو سیتوکروم 450 p و ایزو آنزیم CYP3A4 است و CYP2C19 , CYP2C9 , CYP2D6 , CYP1A2 نیز نقش کمی بر عهده دارند. حدود 81% یک دوز طی 7 روز در مدفوع (68%) و ادرار (13%) دفع می شوند و عمدتاً به صورت متابولیت هایش دفع می گردد و تنها حدود 25% آن به صورت داروی تغییر نکرده دفع می گردد (20% از مدفوع و 5% از ادرار).
عوارض جانبی ایماتینیب:
شایع ترین عوارض جانبی حاصل عبارتند از: اختلالات گوارشی، ادم سطحی، درد عضلانی، کرامپ عضلانی، راش های پوستی و سردرد. مهار شدن میلوئید و تظاهر آن به صورت نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی و آنمی در بیماران مبتلا به لوسمی بیشتر به چشم می خورد و با بیماری زمینه ای مرتبط می باشد. خونریزی گوارشی بیشتر در آنهایی رخ می دهد که به خاطر تومورهای استرومایی تحت درمان قرار می گیرند. احتباس شدید مایعات می تواند رخ دهد که می تواند منجر به پلورال و پریکاردیال افیوژن و ادم ریوی و آسیت شود. در صورت مشاهده افزایش وزن سریع غیر مورد انتظار درمان باید متوقف شود. از این نظر بیماران مسن و آن هایی که مبتلا به مشکلات قلبی عروقی هستند در معرض خطر بیشتری می باشند. گزارشهایی مبنی بر مرگ ومیر ناشی از ادم مغزی و افزایش فشار داخل جمجمه ای و ادم پاپی موجود است. ممکن است مسمومیت کبدی رخ دهد. این دارو باید با غذا مصرف شود و لیوان بزرگی آب با آن نوشیده شود تا ناراحتی های گوارشی را به حداقل برساند. شمارش کامل گلبولهای خون و عملکرد کبدی باید به صورت منظم پایش شود.