ملفالان

موارد مصرف ملفالان:

ملفالان در درمان کارسینوم تخمدان، پستان، بیضه و مولتیپل میولوما مصرف می شود.

مکانیسم اثر ملفالان:

ملفان داروی آلیکه کننده است و در چرخه سلولی عمدتاً باعث ایجاد اتصال بین دو رشته مولکولی DNA و RNA و مهار ساخت پروتئین می شود. همچنین تا حدی دارای فعالیت کاهنده ایمنی نیز می باشد.

فارماکوکینتیک ملفالان:

جذب خوراکی آن ناقص و متغیر است. در مایعات و بافت های بدن غیر فعال شده ولی در خون به مدت شش ساعت فعال باقی می ماند. نیمه عمر آن تقریباً 90 دقیقه است. دفع آن از طریق کلیه و مدفوع می باشد.

عوارض جانبی ملفالان:

نوتروپنی یا عفونت و کاهش پلاکت های خون از عوارض شایع این دارو است.

هشدارهای ملفالان:

در صورت وجود انفیلتراسیون سلولی،تومور مغز استخوان و سابقه درمان با داروهای سمیبرای سلول یا پرتودرمانی طی 4-3 هفته قبل از مصرف ملفالان، دارو یا احتیاط فراوان مصرف شود.

توصیه های دارویی ملفالان:

مقدار مصرف این دارو باید بر اساس نیاز های فردی هر بیمار و مبتنی بر پاسخ های بالینی و میزان کاهش فعالیت مغز استخوان، به خصوص به علت جذب غیر قابل اطمینان ملفالان، تنظیم شود.

آشامیدن آب کافی و گاهی تجویز آلوپورینول به منظور جلوگیری از نفروپاتی در بیماران مبتلا به لوسمی و لنفوم توصیه می شود. همچنین ممکن است قلیایی کردن ادرار نیز لازم شود.

توصیه می شود که در صورت بروز لکوپنی، کاهش گلبول های سفید یا پلاکت ه خون درمان با ملفالان قطع شود. هنگامی که نتایج معاینات بالینی و آزمایشگاهی رضایت بخش گردید می توان درمان را ادامه داد.