تورمیفن
Toremifen
موارد مصرف تورمیفن:
درمان سرطان سینه متاستاز دهنده در زنان بعد از یائسگی که حالات گیرنده استروژن مثبت یا ناشناخته دارند.
موارد مصرف اثبات نشده: درمان سرطان بافت نرم (تومورهای دسموئید)
مکانیسم اثر تورمیفن:
مشتق غیر استروئیدی تری فنیل اتیلن با خواص ضد استروژنی و هم چنین اثرات استروژنی است. بطور رقابتی به گیرنده استروژن روی تومورها و سایر بافت های هدف متصل شده و تولید کمپلکس هسته ای می کند که ساخت DNA را کاهش داده و اثرات استروژنی را مهار می کند. با استروژن برای اتصال به محل خود در پستان و سایر بافت ها رقابت می کند. در نتیجه سلول ها در فازهای G0 و G1 باقی می مانند. بنابراین تورمیفن بیشتر به عنوان سایتواستاتیک و نه سایتوتوکسیک عمل می کند.
فارماکوکینتیک تورمیفن:
- جذب: به خوبی جذب می شود.
- توزیع: Vd=580L(range:547-958L)
- اتصال به پروتئین: پلاسما، بیش از 5/99 % و عمدتا به آلبومین اتصال می یابد.
- متابولیسم: عمدتا کبدی است و بیشتر از طریق CYP3A4 به N- دمتیل تورمیفن که یک ضد استروژن ضعیف است تبدیل می شود.
- زیست دست یابی: تحت تاثیر غذا نمی باشد.
- نیمه عمر: تورمیفن حدود 5 روز، N- دمتیل تورمیفن 6 روز
- زمان رسیدن به پیک سرمی: کمتر مساوی 3 ساعت
- دفع: عمدتا مدفوع، ادرار (10 %) طی یک دوره یک هفته ای
منع مصرف تورمیفن:
- حساسیت شدید به تورمیفن یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
- سندروم QT طولانی ( مادرزادی یا اکتسابی )
- هایپوکالمی درمان نشده
- هایپومنیزمی درمان نشده
عوارض جانبی تورمیفن:
- اندوکرین و متابولیک: گرگرفتگی، هایپرکلسمی
- گوارشی: تهوع، استفراغ
- ادراری تناسلی: ترشح واژینال، خونریزی واژینال
- کبدی: افزایش آلکالین فسفاتاز، AST و بیلی روبین
- قلبی عروقی: ادم، آریتمی، CVA/TIA ، ترومبوز، نارسایی قلبی
- سیستم عصبی مرکزی: گیجی
- موضعی: ترومبوفلبیت
- چشمی: آب مروارید، خشک شدن ملتحمه، میدان دید غیر معمول، کراتوپاتی قرنیه، گلوکوم، اختلال دید و دوبینی
- تنفسی: آمبولی ریوی
- متفرقه: افزایش تعریق
تداخلات دارویی تورمیفن:
- مهار کننده های CYP3A4 می توانند غلظت تورمیفن را افزایش دهند.
- القا کننده های CYP3A4 می توانند غلظت تورمیفن را کاهش دهند.
- داروهای کاهنده دفع کلیوی کلسیم مثل دیورتیک های تیازیدی می توانند خطر هایپرکلسمی را افزایش دهند.
- ضد انعقادها: باعث افزایش PT می شود.
- ضد صرع ها: باعث کاهش غلظت تورمیفن ( به دلیل افزایش کلیرانس و کاهش نیمه عمر دفع تورمیفن ) می شود.
- ضد قارچ های آزول: باعث افزایش غلظت تورمیفن می شود.
- ماکرولیدها: باعث افزایش غلظت تورمیفن می شود.
- ریفامپین: غلظت پیک پلاسمایی و AUC تورمیفن را کاهش می دهد.
تداخل الکل/غذا/گیاه:
- - از مصرف آب گریپ فروت خودداری شود (ممکنست سطح تورمیفن را افزایش دهد).
- - از مصرف گیاه علف چای خودداری شود (ممکنست سطح تورمیفن را کاهش دهد).
هشدارهای تورمیفن:
- داروی خطرناکی بوده و بایستی حین حمل و نقل و از بین بردن با احتیاط رفتار شود.
- می تواند فاصله QT را طولانی کند. این اثر وابسته به دوز و غلظت است. با داروهای افزایش دهنده فاصله QT مصرف نشود.
- در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، اختلال کبدی و اختلالات الکترولیت با احتیاط مصرف شود.
- هایپرکلسمی و شعله وری تومور در چند هفته درمان در برخی از بیماران مبتلا به سرطان سینه که متاستاز استخوان دارند، گزارش شده است. داروهای کاهش دهنده دفع کلیوی کلسیم ( مثل دیورتیک های تیازیدی )، خطر هایپرکلسمی را افزایش می دهند.
- بطور نادر لوکوپنی و ترومبوسیتوپنی گزارش شده است.
- هایپرپلازی اندومتر گزارش شده است. در بیماران با سابقه هایپرپلازی اندومتر به مدت طولانی استفاده نشود.
- در نارسایی کبدی با احتیاط مصرف شود.
- در بیماران با سابقه بیماری های ترومبوآمبولیک مصرف نشود.
توصیه های دارویی تورمیفن:
می تواند با یا بدون غذا مصرف شود. از مصرف آب گریپ فروت اجتناب شود. بصورت تک دوز روزانه مصرف شود.