مرحله بندى سرطان ريه غير سلول كوچك NSCLC:

(Staging)

پس از اين كه در فردى سرطان ريه غير سلول كوچك تشخيص داده شد، پزشكان تلاش مى نمايند ببينند چقدر و تا كجا گسترش یافته، و به اين كار مرحله بندى مى گويند، يعنى چه اندازه سرطان در بدن وجود دارد، شدت اين ميزان چقدر است و بهترين درمان ها چيست (در مورد امید به زندگى نيز مرحله بندى كار برد دارد). پايين ترين مرحله "صفر" است كه به آن "كارسينوما اين سيتو" هم مى گويند. مراحل ديگر از يك تا چهار (I ,II ,III ,IV) مى باشند كه هر چه شماره كمتر باشد، سرطان كمتر گسترش يافته است. اگر چه تجربه سرطان در هر فرد منحصر به فرد مى باشد، اما معمولاً مراحل مشابه چشم اندازهاى مشابه و درمان هايى نسبتاً مشابه خواهند داشت .

روش مرحله بندى سرطان ريه غير سلول كوچك:

در اغلب قريب به اتفاق سرطان هاى ريه غيرسلول كوچك، سيستم آمريكايى "تى ان ام" كه بر سه اساس كليدى عمل مى نمايد، به قرار زير به كار میرود:

‏(T) اندازه و گستردگى تومور اصلى: بزرگى تومور به چه ميزان است و آيا با رشد خود به داخل اندام ها و اعضاء مجاور هم نفوذ كرده يا خير.

‏(N) گسترش به غدد لنفاوى مجاور: آيا تومور به غدد لنفاوى مجاور هم انتشار و گسترش يافته يا خير.

‏(M) گسترش متاستاز به نواحى دور دست: آيا سرطان به نواحى دوردست متاستاز (گسترش) هم يافته (مثل مغز، استخوان ها، غدد فوق كليوى، كليه ها، كبد ... ريه ديگر) و يا خير.

شماره ها و يا حروف بعد از T, N, M جزييات بيشترى را در مورد هر كدام از عوامل آشكار مى سازند و شماره هاى بالا نمايشگر گسترش بيشتر مى باشند. معمولاً سرطان ريه، بر اساس نتايج معاينات جسمى، نمونه بردارى ها و تصوير بردارى ها يك مرحله بندى بالينى هم مى شود. چنانچه جراحى هم انجام شود، مرحله بندى آسيب شناسى هم با بررسى نتايج بافت خارج شده ارسالى به آزمايشگاه انجام مى گيرد.

گاهى از اصطلاحات زیر نیز در دسته بندى استفاده مى شود:

‏TO: مدركى دال بر كشف تومور اوليه وجود ندارد.

‏NX: غدد لنفاوى مجاور به علت كمبود اطلاعات قابل برآورد نيستند.