رژیم بدون شیمی درمانی جدید شامل لنالیدوماید (Revlimid) و ریتوکسیماب در لنفوم های فولیکولاری که قبلا درمان نشده بودند موثر واقع شد. این ترکیب تاثیری مشابه رژیم استاندارد ریتوکسیماب/شیمی درمانی همراه با درمان مداوم با ریتوکسیماب داشت با سمیت و عوارض کمتر.
یافته ها از مطالعه فاز 3 ای بنام RELEVANCE بدست آمده است که در کنگره انجمن هماتولوژی اروپا (EHA) 2018 معرفی گردید.
اگرچه این مطالعه به اهداف نهایی خود دال بر برتری بر رژیم متداول ریتوکسیماب/شیمی درمانی ترکیبی نرسید اما نتایج منجر به معرفی یک درمان جایگزین مهم (فاقد شیمی درمانی) شد.
این یافته ها از این نظر مهم هستند که یک مطالعه بزرگ فاز 3 نشان داد لنالیدوماید/ریتوکسیماب اولین رژیم تنظیم کننده سیتم ایمنی و بدون شیمی درمانی است که توانست در خط اول درمان لنفوم فولیکولار در مقایسه با درمان رایج فعلی ریتوکسیماب/شیمی درمانی تاثیری برابر داشته باشد.
لنالیدوماید یک داروی تنظیم کننده ایمنی است که سلول های کشنده طبیعی (Natural killer) و سلول های T را فعال می نماید و موجب آپوپتوز (مرگ خودبخود) سلول های بدخیم B می شود.
جزئیات مطالعه:
مطالعه (کارآزمایی) روی 1030 بیمار با لنفوم فولیکولار مراحل پیشرفته با حجم توموری بالا (درجه 1 تا 3A) که نیازمند درمان بودند انجام شد. سن متوسط بیماران 59 سال بود. 49% لنفوم فولیکولاربا IPI ≥3 داشتند. 93% بیماری مرحله III/IV و 41% بیماری حجیم (توده >7 سانتی متر) داشتند.
بیماران به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. یک گروه ترکیب جدید لنالیدوماید/ریتوکسیماب گرفتند. لنالیدوماید با دوز 20 میلی گرم روزانه برای 22 روز و سپس یک هفته استراحت برای 1تا 6-12 دوره داده شد. اگر پاسخ دیده می شد درمان با دوز 10 میلی گرم روزانه تا تکمیل دوره به 18 دوره داده می شد. ریتوکسیماب نیز در دوره اول بصورت هفتگی و از دوره 2 تا 6 در روز اول با دوز 375 میلی گرم به ازای هر متر مربع بدن داده می شد. اگر پاسخ دیده می شد برای 12 دوره دیگر نیز تجویز می شد.
گروه دیگر درمان استاندارد ترکیبی ریتوکسیماب با شیمی درمانی (R-CVP, R-CHOP, BR) گرفتند و سپس برای 12 دوره درمان مداوم با ریتوکسیماب ادامه یافت.
با دوره پیگیری متوسط 38 ماهه متوجه شدیم لنالیدوماید از نظر رسیدن به پاسخ کامل نسبت به درمان استاندارد یا بقای بدون پیشرفت طی 3 سال برتری نداشت (p 0.13) . در هر دو گروه میزان بقا 94% بود.
با این وجود تفاوتهای بارزی از نظر سمیت بین دو گروه وجود داشت. در مقایسه با رژیم ریتوکسیماب/شیمی (517 نفر) بیماران گروه ریتوکسیماب/لنالیدوماید (513 نفر) خستگی، تهوع، نوروپاتی محیطی (سمیت عصبی)، استفراغ، التهاب دهان و آلوپسی واضحا کمتری داشتند.
میزان برخی عوارض در گروه لنالیدوماید/ریتوکسیماب بالاتر بود. این وقایع عبارت بود از واکنش های پوستی، اسهال و واکنش های ناشی از شعله ور شدن ابتدایی تومور (tumor flare reaction).
یک ایراد این رژیم هزینه آن است. سمیت کمتری دارد و موثر است اما لنالیدوماید گرانتر است، بخصوص زمانیکه قرار است طولانی مدت داده شود.
البته من فکر می کنم این ترکیب جای درمان های خط اول موجود را نخواهد گرفت. نه بخاطر هزینه بلکه بخاطر اینکه عوارض رژیم های قبلی مانند R-CHOP قابل مدیریت است و 20 سال است که آنها را ارزیابی کرده ایم. "بیشتر بدانید"
منبع: European Hematology Association (EHA) 2018 Congress. Abstract S154, presented June 16, 2018
مترجم: سید سعید کسایی، فوق تخصص مدیکال آنکولوژی و هماتولوژی