تشخیص سرطان مثانه:

شرح حال و معاینه:

برای پی بردن به اینکه آیا شما سرطان مثانه دارید، احتمالاً اولین چیزی که پزشک از شما می­ خواهد، یک شرح حال پزشکی کامل است. پزشک ابتدا از شما درباره سلامت کلی و همچنین هر چیزی که خطر مبتلا بودن به سرطان مثانه را افزایش می‌دهد، مانند داشتن یکی از اعضای خانواده که مبتلابه سرطان مثانه بوده است، می‌پرسد. سپس معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. این معاینه ممکنست شامل معاینه لگن (برای زنان) یا یک معاینه انگشتی مقعد (DRE: Digital Rectal Exam) باشد. در این روش پزشک دستکش می پوشد و  انگشت اشاره را پس از آغشته نمودن به ماده لغزنده وارد مقعد می‌کند. بدین طریق متوجه می­شود توده چقدر بزرگ است و آیا گسترش‌ یافته است. اگر پزشک متوجه چیزی شود که طبیعی نیست، آزمایش‌هایی را درخواست می کند. همچنین ممکنست شما را برای ویزیت به یک متخصص ارولوژی راهنمایی کند. پزشک متخصص ارولوژی بر بیماری‌هایی که بر سیستم ادراری (کلیه‌ها، مثانه و غیره) و سیستم تولیدمثل مردان تأثیر می‌گذارد تمرکز دارد. متخصص اورولوژیست ممکنست تست‌های زیر را انجام دهد تا ایده‌ بهتری درباره وضعیت مثانه پیدا کند.

آزمایش‌های ادرار:

پزشک می تواند از روی آزمایش ادرار متوجه چیزهایی شود:

• آزمایش ادرار: پزشک بررسی می کند که آیا در ادرار خون یا سایر مواد وجود دارد؟

• سیتولوژی ادرار: پزشک برای بررسی ادرار و سلول‌های سرطانی از میکروسکوپ استفاده می کند.

• کشت ادرار: پزشک ادرار شما را به آزمایشگاه ارسال خواهد کرد. بعد از چند روز، تکنسین‌های آزمایشگاه بررسی خواهند کرد که کدام نوع میکروب‌ در آن رشد می‌کند. پزشک از روی این آزمایش‌ها متوجه می­ شود که آیا عفونت مثانه دارید؟

• تومور مارکر ادرار: این آزمایش­ها ترکیباتی را جستجو می­کنند که توسط سلول‌های سرطانی مثانه منتشر می‌شوند. ممکنست پزشک برای پیدا کردن بیماری از یک یا چند مورد آزمایش همراه با سیتولوژی ادرار استفاده کند.

سیستوسکوپی برای سرطان مثانه:

پزشک از سیستوسکوپ برای باز کردن مجرای ادرار و بررسی پوشش داخلی مثانه و مجرای ادراری استفاده می کند. سیستوسکوپ  لوله ای نازک با یک دوربین و لامپ در انتها است. پزشک آب‌ نمک را از طریق لوله به مثانه تزریق می‌کند. این روش به او اجازه می‌دهد تا با دوربین، محوطه داخلی مثانه را ببیند. او ممکنست به شما دارو بدهد تا مثانه و مجاری ادرار بی­حس شود. اگر سیستوسکوپی در اتاق عمل انجام شود، شما را بیهوش می­ کنند.

برداشتن تومور مثانه  :(TURBT)

اگر پزشک شما طی سیستوسکوپی چیزی غیر طبیعی پیدا کند، نمونه‌ای از آن می‌گیرد (بیوپسی) تا ببینید آیا سرطان است یا نه. طی TURBT، جراح تومور و برخی از عضلات نزدیک تومور را خارج می کند و تومور را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد.

تصویر برداریها در سرطان مثانه:

در این تصویربرداری ها از اشعه‌ X، میدان­ مغناطیسی، امواج صوتی یا مواد رادیواکتیو برای ایجاد تصاویر از داخل بدن شما استفاده می شود. در اینجا تعدادی از تصویربرداری ذکر می­ شود که ممکنست پزشک بتواند برای تشخیص سرطان مثانه از آن­ها استفاده کند:

• عکس­برداری داخل وریدی کلیه­ ها و مثانه (IVP):

این یک عکس­برداری با اشعه ایکس از سیستم ادراری شما است. پزشک ماده رنگی را به داخل ورید تزریق می کند. این ماده تومورهای دستگاه ادراری را برجسته نشان می دهد.

• عکس­برداری پس‌گستر کلیه­ و مثانه Retrograde pyelogram:

پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را به مجرای مثانه و مثانه وارد می­کند. پزشک رنگ را از طریق کاتتر تزریق می­ کند بطوریکه بتواند پوشش کامل مثانه را ببینید. اگر تومورهایی در دستگاه ادراری وجود داشته باشند، در تصاویر دیده می شود.

• سی تی اسکن:

سی تی اسکن یک تصویر از کلیه­، مثانه و میزنای (لوله‌ای که از کلیه‌ به مثانه کشیده شده است)به پزشک می­دهد. همچنین تومورهای دستگاه ادراری و غدد لنفاوی حاوی سرطان را نشان می دهد.

• ام آر آی:

این تصویر برداری با استفاده از امواج رادیویی و آهنرباهای صوتی برای ایجاد تصاویر از دستگاه ادراری انجام می‌شود.

• سونوگرافی:

امواج صوتی تصاویری از دستگاه ادراری ایجاد می‌کند. این تصویربرداری به پزشک اجازه می‌دهد تا ببینید که تومور چقدر بزرگ است.

• عکس­ ساده قفسه سینه:

اگر سرطان مثانه به ریه‌ها گسترش پیداکرده باشد، این آزمایش به پزشک اجازه می‌دهد تا آن را ببیند.

• اسکن استخوان در سرطان مثانه:

اگر سرطان از مثانه به استخوان گسترش‌ یافته باشد از طریق این اسکن قابل‌ مشاهده خواهد بود.