کلرامبوسیل
Chlorambucil

موارد مصرف کلرامبوسیل:
کلرامبوسیل در درمان لوسمی و لنفوم های هوچکین و غیر هوچکین مصرف می شود. این دارو به عنوان کاهنده فعالیت سیستم ایمنی نیز مصرف می شود.
مکانیسم اثر کلرامبوسیل:
کلرامبوسیل به طور غیر اختصاصی بر چرخه سلولی تاثیر گذارده و برای سلول هایی که در حال تکثیر نیستند نیز سمی است.
فارماکوکینتیک کلرامبوسیل:
کلرامبوسیل به خوبی و با سرعت از مجرای گوارش جذب می شود. متابولیسم آن کبدی و نیمه عمر آن تقریباً 5 ساعت است. حداکثر غلظت پلاسمایی دارو پس از یک ساعت به وجود می آید. اثر درمانی آن معمولاً پس از 4-3 هفته ظاهر می شود. دفع این دارو کلیوی است.
عوارض جانبی کلرامبوسیل:
عمده ترین عارضه جانبی کرامبوسیل تضعیف مغز استخوان است . لکوپنی، نوتروپنیف ترومبوسیتوپنی، کاهش ایمنی و بروز عفونت از عوارض شایع این دارو هستند.
توصیه های دارویی کلرامبوسیل:
- مصرف مایعات کافی و یا تجویز آلوپورینول از بروز سمیت کلیوی ناشی از بالا رفتن اسیداوریک در بیماران مبتلا به لوسمی و لنفوم جلوگیری می کند.
- در صورت بروز سمیت تنفسی یا ایجاد بثورات جلدی شدید مصرف دارو باید قطع گردد.
- با توجه به احتمال بروز تضعیف مغز استخوان کلرامبوسیل باید به فاصله 6-4 هفته از تجویز پرتودرمانی یا سایر داروهای شیمی درمانی مورد مصرف قرار گیرد.