سیکلوفسفامید
Cyclophosphamide

موارد مصرف سیکلوفسفامید:
سیکلوفسفامید در درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد ALL، لوسمی منوسیتیک حاد، لوسمی حاد میلوئیدی AML، لوسمی گرانولوسیتیک مزمن، آدنوکارسینومای تخمدان، سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان آندومتر، مالتیپل میلوما، انواع لنفوما و در تومور ویلمز به کار می رود و به عنوان داروی کمکی جهت کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن برای جلوگیری از پس زدن پیوند، سندرم نفورتیک، آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز به کار می رود.
مکانیسم اثر سیکلوفسفامید:
یکی از متابولیت های سیکلوفسفامید مانند داروهای آلکیله کننده عمل می کند . اثر سلول کش آن عمدتاً ناشی از ایجاد اتصال بین دو رشته مولکولی DNA و نیز RNA وهمچنین مهار ساخت پروتئین است.
فارماکوکینتیک سیکلوفسفامید:
سیکلوفسفامید به خوبی از دستگاه گوارش جذب می گردد. به مقدار محدودی از سد خونی – مغزی عبور می کند. متابولیسم آن کبدی است و پس از آن به متابولیت های فعال تبدیل و نهایتاً از طریق کلیه دفع می گردد.
عوارض جانبی سیکلوفسفامید:
عوارضی که با مقادیر مصرف معمول این دارو بروز می کند لکوپنی و یا عفونت است که معمولاً بدون علامت می باشد. به دلیل اثر مهارکننده بر غدد جنسی احتمال بروز اختلال در دوران قاعدگی وجود دارد که پس از قطع دارو رفع می گردد. لکوپنی نیز معمولاً 21-17 روز پس از قطع دارو بهبود می یابد.
تداخلات دارویی سیکلوفسفامید:
اگر سیکلوفسفامید همزمان با آلوپورینول و یا کلشی سین استفاده شود، ممکن است غلظت اسید اوریک خون را بالا ببرد. در صورت مصرف همزمان سیکلوفسفامید با داروهای ضد انعقاد خوراکی ، ممکن است فعالیت این داروها را به علت کاهش ساخت کبدی فاکتورهای پیش انعقادی و تداخل با تشکیل پلاکت ها، افزایش دهد. مصرف همزمان سیکلوفسفامید همراه با سیتارابین باعث بروز خطر کاردیومیوپاتی می گردد. ممکن است استفاده همزمان آن با داروهای دیگر تضعیف کننده سیستم ایمنی، باعث بروز عفونت گردد.
توصیه های دارویی سیکلوفسفامید:
- در صورت بروز خونریزی مصرف دارو باید قطع گردد .
- در صورت کاهش لکوسیت ها و پلاکت ها مصرف دارو باید قطع گردد تا سطح خونی آنه به حد قابل قبولی برسد و سپس می توان دارو را در صورت لزوم با مقدار کمتری تجویز نمود.
- بیمار باید برای جلوگیری از خطر عارضه کلیوی ناشی از افزایش اسید اوریک مایعات زیاد مصرف کند.