اپیروبیسین
Epirubicin
موارد مصرف اپیروبیسین:
اپی روبیسین در درمان سرطان سینه، مثانه، میلوم مولتیپل، لنفوم ها، لوسمی های حاد، سرطان رحم، تخمدان، پروستات و دستگاه گوارش مصرف شده است.
مکانیسم اثر اپیروبیسین:
اپی روبیسین از دسته آنتی بیوتیک های ضد سرطان است و احتمالاً از طریق اتصال به DNA مانع ساخت اسیدهای هسته ای می شود.
فارماکوکینتیک اپیروبیسین:
اپی روبیسین توسط کبد متابولیزه شده و عمدتاً از طریق صفرا دفع می شود. نیمه عمر دارو40-30 ساعت است و از سد خونی – مغزی نیز عبور نمی کند.
عوارض جانبی اپیروبیسین:
لکوپنی یا عفونت، التهاب مخاط دهان و التهاب ریوی از عوارض جانبی شایع دارو هستند.
تداخلات دارویی اپیروبیسین:
این دارو با آلوپورینول، کلشی سین، سایر داروهای تضعیف کننده مغز استخوان، رادیوتراپی و دانوروبیسین تداخل دارد.
توصیه های دارویی اپیروبیسین:
- اپی روبیسین نباید در بیمارانی که قبلاً مقادیر تجمعی کامل اپی روبیسین و دانوروبیسین را دریافت کرده اند، مصرف شود.
- با مصرف اپی روبیسین در فواصل یک هفته ای ممکن است خطر عوارض جانبی قلبی و خونی کمتر شود.
- اپی روبیسین را باید به صورت تزریق وریدی آهسته تجویز کرد . به علت تحریک ورید در محل تزریق و احتمال خطر بروز ترومبوفلبیت و نشت دارو به بافتهای اطراف رگ، انفوزیون وریدی دارو توصیه نمی شود.
- اپی روبیسین موجب نکروز موضعی بافتها می شود به همین دلیل به صورت عضلانی یا زیر جلدی نباید تزریق شود.