اتوپوزاید
Etoposide

موارد مصرف اتوپوزاید:
اتوپوزید در درمان کارسینوم ریه و بیضه به کار می رود. همچنین در درمان کارسینوم مثانه، لنفوم های هوچکینی و غیر هوچکینی، لوسمی حاد میلوسیتیک، سارکوم اوینگ وکاپوسی مصرف شده است.
مکانیسم اثر اتوپوزاید:
اتوپوزید مهار کننده آنزیم توپوایزومراز II است و با اثر بر مرحله قبل از میتوز تقسیم سلولی، ساخت DNA را مهار می کند.
فارماکوکینتیک اتوپوزاید:
فراهمی زیستی فرم خوراکی حدود 50 در صد است. انتشار آن در مایع مغزی – نخاعی متغییر و کم است. متابولیسم دارو کبدی بوده و نیمه عمر آن حدود 7 ساعت می باشد. دارو به طور عمده از طریق کلیه دفع می شود.
عوارض جانبی اتوپوزاید:
کم خونی، کاهش گلبول های سفید یا پلاکت های خون، آنافیلاکسی، استئوماتیت، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ از عوارض جانبی مهم و نسبتاض شایع دارو می باشند.
هشدارهای اتوپوزاید:
قبل از هر بار مصرف خوراکی دارو، دهان از نظر وجود زخم بررسی شود.
توصیه های دارویی اتوپوزاید:
- در مورد شکل تزریقی، برای جلوگیری از افت فشار خون، تجویز دارو به صورت انفوزیون و در مدت بیش از 60-30 دقیقه انجام شود. از راه های دیگر تزریق یا تزریق سریع ورید خودداری شود.
- تعداد گرانولوسیت ها 14-7 روز پس از تجویز و تعداد پلاکت ها 16-9در روز بیستم به میزان طبیعی بر می گردد.