ایداروبیسین
Idarubicin
موارد مصرف ایداروبیسین:
ایداروبیسین به همراه سایر داروهای ضد لوسمی برای درمان AML در بزرگسالان مصرف می شود.
مکانیسم اثر ایداروبیسین:
ایداروبیسین از طریق واکنش با آنزیم توپوایزومراز II مانع ساخت اسیدهای هسته ای می شود.
فارماکوکینتیک ایداروبیسین:
نیمه عمر دارو حدود 22 ساعت است. دفع دارو عمدتاً صفراوی و به صورت متابولیت است. ایداروبیسین تا بیش از صد برابر غلظت پلاسمایی در سلول های هسته دار خون ومغز استخوان تجمع می یابد.
عوارض جانبی ایداروبیسین:
عفونت، تهوع و استفراغ، ریزش مو، اسهال و کرامپ های شکمی، خونریزی و موکوزیت از عوارض شایع ایداروبیسین هستند.
هشدارهای ایداروبیسین:
- اغلب بیمارانی که ایداروبیسین را با مقادیر درمانی مصرف می کنند به تضعیف شدید مغز استخوان مبتلا می شوند . این عارضه ممکن است منجر به مرگ بیمار ناشی از عفونت و یا خونریزی شدید شود.
- ایداروبیسین ممکن است باعث ایجاد عوارض سمی قلبی شود.
توصیه های دارویی ایداروبیسین:
- ایداروبیسین باید آهسته و طی 15-10 دقیقه تزریق شود.
- ایداروبیسین هنگام تزریق نباید با سایر داروها مخلوط شود.