موسسه سنین CNIN Institute

میتومایسین

Mitomycin


 

موارد مصرف میتومایسین:

میتومایسین در درمان کارسنومای معده، لوزالمعده، کلورکتال، پستان، سر و گردن، مجاری صفراوی، ریه، گردن رحم، مثانه و لوسمی میلوسیتیک مزمن مصرف می شود.

 

مکانیسم اثر میتومایسین:

میتومایسین بعد از فعال شدن توسط آنزیم ها در بافتها به عنوان یک داروی آلیکه کننده عمل می کند. میتومایسین موجب اتصال دو رشته DNA بهم شده و ساخت DNA و نیز تا حدی ساخت RNA و پروتئین را مهار می کند.

 

فارماکوکینتیک میتومایسین:

متابولیسم میتومایسین عمدتاً در کبد صورت می گیرد. نیمه عمر آن در مرحله نهایی حدود 50 دقیقه بوده و دفع آن کلیوی است.

 

عوارض جانبی میتومایسین:

کاهش گلبول های سفید خون یا عفونت و ترومبوسیتوپنی از عوارض شایع میتومایسین هستند.

 

هشدارهای میتومایسین:

اگر طی تزریق وریدی دارو به بافتها اطراف و رگ نشت کرد باید تزریق را بلافاصله متوقف و بقیه دارو را از طریق یک ورید دیگر تجویز کرد. ممکن است برداشتن ناحیه آسیب دیده توسط جراحی لازم شود.
 

توصیه های دارویی میتومایسین:

  • میتومایسین را معمولاً از طریق یک کاتتر وریدی تزریق می کنند.
  • به علت ایجاد نکروز موضعی بافتها، نباید میتومایسین را به صورت عضلانی یا زیر جلدی تزریق کرد.
  • میتومایسین را برای درمان بعضی از تومورها به صورت تزریق شریانی ( مثلاً در شریان کبدی) تجویز می کنند.
  • دوره درمان بعدی با میتومایسین باید تنها زمانی که سلول های خونی به تعداد قابل قبول بازگشتند، انجام شود.
  • اگر بیماران پس از دو دوره درمان پاسخ لازم را به میتومایسین نداند به نظر نمی رسد که درمان با میتومایسین در آنها نتیجه ای داشته باشد.
داروهای‌ سرطان (شیمی درمانی، ...)

««اطلاعات دارویی ارایه شده توسط ما، جایگزین طبابت پزشک، راهنمایی های داروساز و تیم درمان شما نیست. هدف ما کمک به شما و خانواده شما است تا درباره داروهای سرطان اطلاعات صحیحی داشته باشید. بسیاری از عوارض دارویی ذکر شده نادر است و عوارض شایع نیز در تمام بیماران رخ نمی دهند. قویا توصیه می کنیم در صورت بروز عوارض دارویی به تیم درمان اطلاع دهید.»»